Χρ. Κατσώτης: H πολιτική του «πάμε και όπου βγει» είναι εδώ και προετοιμάζει τα επόμενα «Τέμπη» (VIDEO)
Χρ. Κατσώτης: H πολιτική του «πάμε και όπου βγει» είναι εδώ και προετοιμάζει τα επόμενα «Τέμπη» (VIDEO) | 902.gr
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών με τίτλο «Αναδιάρθρωση σιδηροδρομικού τομέα και ενίσχυση ρυθμιστικών φορέων μεταφορών» δεν αγγίζει καν το ζήτημα της πρόληψης για την ασφαλή λειτουργία των μεταφορών που είναι ένα από τα κύρια ζητήματα που αφορούν το λαό τόνισε ο Χρήστος Κατσώτης, βουλευτής του ΚΚΕ, στην τοποθέτησή του στην συνεδρίαση κατ’ άρθρων στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.
Επεσήμανε ότι και ο προηγούμενος νόμος του 2022 που πρόβλεπε την κατάτμηση και το διαχωρισμό του μεταφορικού έργου και των υποδομών και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που συζητείται έχουν τον ίδιο στόχο: Την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών ομίλων στο μεταφορικό έργο και την διασφάλιση των κερδών τους.
«Όσους νόμους και αν ψηφίσετε, όταν υλοποιείτε την πολιτική της απελευθέρωσης και εμπορευματοποίησης των μεταφορών της ΕΕ, τα έργα εκσυγχρονισμού και συντήρησης, εγκατάστασης συστημάτων ασφαλείας στην κυκλοφορία και οι προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού, μπαίνουν στη ζυγαριά του “κόστους – οφέλους” και δεν επιλέγονται» σημείωσε ο Χρ. Κατσώτης προσθέτοντας ότι παραμένουν και οξύνονται οι σοβαρές ελλείψεις μέτρων ασφαλείας, επιβεβαιώνοντας ότι η πολιτική του «πάμε και όπου βγει» είναι εδώ και προετοιμάζει τα επόμενα «Τέμπη».
Υπογράμμισε ότι παραμένουν η έλλειψη φωτοσήμανσης, τηλεδιοίκησης, αξιόπιστης επικοινωνίας σε μεγάλο μέρος του δικτύου, προσλήψεις δεν γίνονται, το προσωπικό έχει μειωθεί ραγδαία (από 3.926 σιδηροδρομικοί το 2010, υπάρχουν μόνο 568 μόνιμοι υπάλληλοι, ενώ το σημερινό οργανόγραμμα προβλέπει 2.198), οι εγκαταστάσεις παραμένουν απαρχαιωμένες, ενώ το τροχαίο υλικό που δρομολογείται είναι «γερασμένο».
Ο Χρ. Κατσώτης επεσήμανε οτι η συγχώνευση των εταιρειών και η μετονομασία τους σε Σιδηρόδρομοι Μ.Α.Ε. «κρίνεται σκόπιμη και συμφέρουσα για τις συγχωνευόμενες εταιρείες, γιατί θα έχει ως αποτέλεσμα την επίτευξη μικρότερου κόστους λειτουργίας και την εφαρμογή αποτελεσματικότερης διοικητικής οργάνωσης. Μικρότερο κόστος λειτουργίας, που θα πει λιγότερο προσωπικό με χαμηλότερους μισθούς. Αυτός είναι ο πραγματικός σκοπός του νομοσχεδίου».
Τόνισε ότι ο σιδηρόδρομος έχει ανάγκη από μέτρα εκσυγχρονισμού της γραμμής και των εγκαταστάσεων, την εγκατάσταση συστημάτων ασφαλείας στην κυκλοφορία και ιδιαίτερα προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού με συγκροτημένα δικαιώματα, ωστόσο η κυβέρνηση δεν επιλέγει τίποτα από όλα αυτά, γιατί τα βάζει στη ζυγαριά του κόστους-οφέλους.
