Διαγκωνισμοί στα έδρανα της αντιπολίτευσης
Οι έως τώρα αποτυχημένες προσπάθειες συντονισμού στα αριστερά, καθώς και οι εξασθενημένοι το τελευταίο διάστημα «εμφύλιοι» στην πέραν της Ν.Δ.
Οι έως τώρα αποτυχημένες προσπάθειες συντονισμού στα αριστερά, καθώς και οι εξασθενημένοι το τελευταίο διάστημα «εμφύλιοι» στην πέραν της Ν.Δ. Δεξιά, χαρακτήρισαν τις κινήσεις των επιτελείων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, στον διάρκειας ενάμισι έτους κύκλο που άνοιξε με τις εθνικές εκλογές και ολοκληρώθηκε με τη διακοπή των εργασιών της Βουλής για την περίοδο των εορτών.
Από τις πρώτες πιο χαρακτηριστικές κινήσεις σε αυτό το πλαίσιο ήταν εκείνες που έγιναν από τη Νέα Αριστερά, τα στελέχη της οποίας έδειξαν να αναζητούν τη χαμένη, εξαιτίας των απολύτως αρνητικών για εκείνα δημοσκοπήσεων, αυτοπεποίθησή τους στη ραγδαία αποδυνάμωση της Κουμουνδούρου. Ετσι, παρουσίασαν πρόταση για στήριξη του Χρήστου Ράμμου ως κοινής «των προοδευτικών δυνάμεων» υποψηφιότητας για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ενώ παράλληλα ζήτησαν συντονισμό των δυνάμεων αυτών ώστε να καταψηφίσουν τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού. Αμφότερες οι προτάσεις απορρίφθηκαν από τους κύριους αποδέκτες, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πώς διαμορφώνεται το σκηνικό στην κεντροδεξιά και στην κεντροαριστερή «πολυκατοικία».
Η πρόταση
Μια άλλη πρωτότυπη ιδέα ήρθε από την πλευρά της Πλεύσης Ελευθερίας και αφορούσε τη συγκρότηση αυτού που η Ζωή Κωνσταντοπούλου προσδιόρισε ως «Συμβούλιο αντιπολίτευσης»: η μέχρι στιγμής απουσία απόκρισης εκ μέρους των άλλων δυνάμεων μάλλον καταδεικνύει και τα όρια (μη) αποδοχής μιας τέτοιας εξέλιξης, όπως και του νεοεισελθόντος κόμματος, από τις παραδοσιακότερες δυνάμεις του χώρου. Ακόμα και το ΚΚΕ, που έδειξε να ανταποκρίνεται εν μέρει σε μια προσπάθεια της προέδρου της Πλεύσης για κοινή δράση – πρόκληση ονομαστικής ψηφοφορίας σε νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών (το κόμμα της κ. Κωνσταντοπούλου, που δεν έχει τον απαιτούμενο αριθμό βουλευτών για να αναλάβει από μόνο του τέτοια πρωτοβουλία, ζήτησε για όλα τα άρθρα, ενώ ο Περισσός μόνο για ελάχιστα εξ αυτών), δεν φαίνεται να έχει και την καλύτερη σχέση με την πρώην πρόεδρο της Βουλής.
Σε παράλληλη τροχιά
Την ίδια στιγμή, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ σε παράλληλες τροχιές καταθέτουν νομοθετικές ρυθμίσεις με «προοδευτικό πρόσημο» ως αντίπαλο δέος στη «γαλάζια» διακυβέρνηση, αλλά ο μεταξύ τους εμφανέστατος ανταγωνισμός ακόμα και σε επίπεδο ρητορείας ως προς το ποιο εκ των δύο κομμάτων αποτελεί «βολική» ή πραγματική εναλλακτική δύναμη αντιπολίτευσης δεν αφήνει περιθώρια για ουσια-στικό κοινό βηματισμό – τουλάχιστον όχι υπό τις παρούσες συνθήκες.
Εκ δεξιών της Ν.Δ., στην αρχή επικρατούσε εκρηκτικό κλίμα κυρίως ανάμεσα σε Ελληνική Λύση και Σπαρτιάτες, ενώ ταυτόχρονα κάθε άλλο παρά καλές μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι σχέσεις του κόμματος Βελόπουλου με τη Νίκη του Δημήτρη Νατσιού. Οι διαλυτικές τάσεις στο σχήμα, που φέρεται να έχει πραγματικό αρχηγό τον φυλακισμένο Ηλία Κασιδιάρη, και τα αντικρουόμενα συμφέροντα Βελόπουλου – Νατσιού ως προς την απήχηση αμφοτέρων στο εκκλησιαστικό ακροατήριο, κάθε άλλο παρά διαμορφώνουν πρόσφορο έδαφος για κάποιου είδους συνεργασία.
