Ευρωπαϊκές εκλογές 2024: Ψηφίστε με το χέρι στην καρδιά και αποφασίστε εσείς για το μέλλον σας

Γράφει ο Μένιος Φουρθιώτης

Ψηφίστε με το χέρι στην καρδιά και αποφασίστε εσείς για το μέλλον σας

Οι σημερινές ευρωεκλογές, είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές στη νεότερη ιστορία της Ελλάδος.

Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων, το υπέρογκο εθνικό χρέος και τα τεράστια προβλήματα που προέκυψαν εξ αιτίας του χρέους (πρωτοφανής φορολογία, τεράστια ανεργία, μεγάλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, του συστήματος υγείας και άλλων κοινωνικών παροχών) έχουν φέρει τη χώρα και τον Ελληνικό Λαό στα όριά τους.

Η κατάσταση, που βιώνουν όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Δεν υπάρχουν αποθέματα ούτε οικονομικά, ούτε υπομονής.

Ο κόσμος έχει εξαντληθεί από κάθε άποψη.

Σε όλα αυτά που ταλαιπωρούν τους πολίτες, επιβάλλεται να δοθεί, με κάθε τρόπο, ένα τέλος και να ξεκινήσει μία νέα εποχή για όλους.

Και πρώτα απ’ όλα για την Πατρίδα μας.

Οι ευρωεκλογές ας αποτελέσουν αφετηρία στο νέο ξεκίνημα.

Ένα νέο ξεκίνημα που να δίνει κουράγιο και ελπίδα σε όλους.

Οι Έλληνες ψηφοφόροι μπροστά στην κάλπη, να βάλουν το χέρι στην καρδιά και με σύνεση, να επιλέξουν το κόμμα που πιστεύουν ότι θα λύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα προβλήματα του τόπου και των πολιτών και στη συνέχεια να βάλουν τους σταυρούς προτίμησης σ’ αυτούς που νομίζουν ότι θα τους εκπροσωπήσουν επάξια στο ευρωκοινοβούλιο.

Οι εκλογές είναι γιορτή της Δημοκρατίας γιατί δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να εκλέγουν ευρωβουλευτές που θα τους εκπροσωπήσουν, για την επόμενη πενταετία στην Ευρώπη .

Παράλληλα είναι και ύψιστο καθήκον για το καλό της χώρας, των κατοίκων της και των επόμενων γενεών.

Απ’ αυτή την εκλογική διαδικασία, κανείς δεν δικαιούται ν’ απουσιάσει. Όλοι έχουν ιερό καθήκον να πάνε στις κάλπες και να ψηφίσουν. Η συμμετοχή φανερώνει υπευθυνότητα και σκεπτόμενους πολίτες ενώ η αποχή αδιαφορία.

Η χώρα στην κρίσιμη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται, χρειάζεται την συμμετοχή όλων μας.

Κουμάντο κάνει η παρέα. Παντού. Στα πάντα. Θα μιλάμε συχνά για την παρέα.

Η μεσαία τάξη εργάζεται σκληρά για να τα βγάλει πέρα με τις υποχρεώσεις της και ξέρει ότι κανένα κόμμα εξουσίας δεν θα λύσει σοβαρά προβλήματα αφού τα πολιτικά πρόσωπα που απασχολούν την επικαιρότητα είναι θιασώτες της ελληνικής χρεωκοπίας εδώ και 40 χρόνια.

Η ελληνική ελίτ δεν ενδιαφέρεται για τις πολιτικές εξελίξεις επειδή έχουν δημιουργήσει ένα ακλόνητο σύστημα κρατικοδίαιτης ροής χρήματος που ελάχιστα επηρεάζεται από τις αλλαγές των κυβερνήσεων.

Όταν μπείτε στο παραβάν, πριν ψηφίσετε κάντε πρώτα έναν έλεγχο και σκεφτείτε πόσα χρήματα σας έχουν μείνει από το μισθό και τη σύνταξή σας από την αρχή του μήνα.

Ίσως να μπήκατε στον πειρασμό εκείνη τη στιγμή να διαλέξετε ποιο λογαριασμό θα πληρώσετε αυτό το μήνα και ποιον θα αφήσετε απλήρωτο για διακανονισμό.

Πάρτε ανάσα και μετά κάντε την επιλογή σας.

Ψηφίστε ότι σας κάνει να νιώσετε καλύτερα με τον εαυτό σας. Για το μέλλον το δικό σας και των παιδιών σας.

Πρόκειται για μια κοινωνία που έχει χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Όμως η Δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς σχέσεις εμπιστοσύνης.

Το υπάρχον τοπικό πολιτικό σύστημα πρέπει να κατανοήσει πολλά περισσότερα από όσα έχει ήδη κατανοήσει.

Στην εκφορά του λόγου του, στις προτεραιότητές του, στην αντίληψή του για την κοινωνική πραγματικότητα.

Η πλειοψηφία του δημόσιου λόγου είναι «να ειχαμε να λέγαμε».

Ένα κατασκεύασμα που δεν έχει καμία σχέση με τις πράξεις αυτών που τον εκφέρουν.

Πολλοί άνθρωποι λανσάρουν μια δημόσια εικόνα εντελώς ατσαλάκωτη και ψεύτικη.

Βέβαια η ποιότητα της ζωής δεν έχει θεαματικότητα. Η κακοποίησή της μόνο έχει.

Αυτό προϋποθέτει φυσικά και πολιτική σκέψη, με την υγιή έννοια του όρου, που είναι ζήτημα παιδείας.

Όχι πολιτικολογία, δηλαδή απολιτικό λόγο περί πολιτικής από απαίδευτα μυαλά.

Δυστυχώς μάθαμε να ζούμε με τα ελάχιστα στάνταρ, να χειροκροτάμε το κενό περιεχόμενο, να αποδεχόμαστε ότι μας επιβάλλεται αδιαμαρτύρητα και δυστυχώς να παραιτούμαστε από διαμαρτυρία για κάτι που είναι πολύ κατώτερο των περιστάσεων.

Η μετριότητα αφορά βέβαια όλη τη συγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας.

Προς τι η έκπληξη;

Γιατί, μην ξεχνάτε, εμείς αποφασίζουμε για την τύχη μας.