Γαλλία: Για 6η φορά στην μεταπολεμική πολιτική ιστορία της χώρας προκηρύσσονται πρόωρες βουλευτικές εκλογές
Συντριπτική ήττα γνώρισε το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν στις ευρωεκλογές
Το βράδυ της Κυριακής (9/6) ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, ανακοίνωσε τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης και τη διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών στις 30 Ιουνίου, μετά τη σαρωτική νίκη της παράταξης της Μαρίν Λεπέν στις ευρωεκλογές.
Αυτή είναι η έκτη φορά στην μεταπολεμική πολιτική ιστορία της Γαλλίας, που πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας προκηρύσσει πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Τις περισσότερες φορές δικαιώθηκε για την απόφασή του, με εξαίρεση την περίπτωση του Ζακ Σιράκ το 1996.
Το 1962, ο στρατηγός Σαρλ ντε Γκολ αποφάσισε να προχωρήσει στην διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, η οποία δεν συναινούσε στην πρόταση του για απευθείας εκλογή του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας από τον λαό. Τις κέρδισε κι έτσι η Γαλλία έγινε η προεδρική Δημοκρατία που υπάρχει ως σήμερα.
Το 1968, αμέσως μετά τον Μάη του ’68, ο Ντε Γκολ προχώρησε εκ νέου στην διάλυση της Εθνοσυνέλευσης. Στις εκλογές που ακολούθησαν, το κόμμα του επικράτησε κερδίζοντας με άνεση την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών.
Tο 1997 ο Ζακ Σιράκ, αντιμέτωπος με αμφισβήτηση στην ίδια του την παράταξη, αποφάσισε να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές
Το 1981, ο Φρανσουά Μιτεράν, αμέσως μετά την νίκη του στις προεδρικές εκλογές, προκήρυξε βουλευτικές εκλογές διαλύοντας την Εθνοσυνέλευση η οποία είχε εκλεγεί το 1978 και στην οποία υπήρχε πλειοψηφία της Δεξιάς Τις κέρδισε, εξασφαλίζοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Το 1988, μετά τη δεύτερη νίκη του στις προεδρικές εκλογές, ο Μιτεράν προχώρησε στην διάλυση της Εθνοσυνέλευσης που είχε εκλεγεί το 1986 και στην οποία δεν είχε απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Κέρδισε τις πρόωρες εκλογές και απέκτησε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Και, το 1997, ο τότε πρόεδρος Ζακ Σιράκ, αντιμέτωπος με αμφισβήτηση στην ίδια του την παράταξη, αποφάσισε να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Τις έχασε και υποχρεώθηκε σε πολιτική συγκατοίκηση ως το 2002 με πρωθυπουργό τον σοσιαλιστή Λιονέλ Ζοσπέν. Ήταν η πιο θεαματική πολιτική συγκατοίκηση στην ιστορία της Γαλλίας.
Το διάγγελμα του Μακρόν
«Τα ακροδεξιά κόμματα, τα οποία τα τελευταία χρόνια έχουν αντιταχθεί στην πρόοδο που κατέστη δυνατή από την Ευρώπη μας, σημειώνουν πρόοδο παντού στην ήπειρο.
Δεν μπορώ λοιπόν, στο τέλος αυτής της ημέρας, να προσποιηθώ ότι δεν συνέβη τίποτα. Σε αυτήν την κατάσταση προστέθηκε ένας πυρετός που έχει καταλάβει τη δημόσια και κοινοβουλευτική συζήτηση στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Γι’ αυτό, μετά τη διεξαγωγή των διαβουλεύσεων που προβλέπονται στο άρθρο 12 του Συντάγματός μας, αποφάσισα να σας δώσω ξανά την επιλογή του κοινοβουλευτικού μας μέλλοντος μέσω της ψηφοφορίας.
Σε λίγα λεπτά θα υπογράψω το διάταγμα που προκηρύσσει τις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν στις 30 Ιουνίου, για τον πρώτο γύρο, και στις 7 Ιουλίου, για τον δεύτερο γύρο.
Η άνοδος των εθνικιστών και των δημαγωγών αποτελεί κίνδυνο όχι μόνο για το έθνος μας, αλλά και για την Ευρώπη μας και για τη θέση της Γαλλίας στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Έχω εμπιστοσύνη στη δημοκρατία μας… Ας αφήσουμε τον κυρίαρχο λαό να πει τη γνώμη του. Άκουσα το μήνυμά σας, τις ανησυχίες σας και δεν θα τις αφήσω αναπάντητες».
