Γιατί ο Αδωνις Γεωργιάδης πουλάει

Καθένας βλέπει στις μετρήσεις αυτό που θέλει να δει και διαβάζει τους αριθμούς όπως τον συμφέρουν. Αν υπάρχουν πολλοί πίνακες, όπως γίνεται με τις δημοσκοπήσεις της ALCO, μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα.

Ας δούμε κάποια ευρήματα. Ποιους έχουν κάνει εικόνισμα οι νεοδημοκράτες; Το Νίκο Δένδια, τον Άδωνι Γεωργιάδη, τον Κυριάκο Πιερρακάκη. Το τρίο προκύπτει από αυθόρμητες απαντήσεις δηλαδή όχι από λίστα με λιγοστά ονόματα. Κερδίζουν λοιπόν σε εκτίμηση ο Δένδιας με 58%, ο Γεωργιάδης με 31% και ο Πιερρακάκης με 21%. Αυτά εντός του κόμματος.

Πάμε να δούμε ποιος θεωρείται ο πιο πετυχημένος στο σύνολο των ψηφοφόρων. Κάντε το εικόνα αυτό: όλο το φάσμα, από τους λάτρεις της δραχμής ως τους υπηκόους του στέμματος. Ποιος προκύπτει λοιπόν ως ο ικανότερος υπουργός; Ο Κανένας. Στο σύνολο ερωτηθέντων ο Ανύπαρκτος παίρνει το ποσοστό που πήρε ο Δένδιας από τους υποστηρικτές του κυβερνητικού κόμματος. Άρα ο Κανένας 58% στο σύνολο και ο Δένδιας 58% στη γαλάζια μας γενιά.

Τη δεύτερη και τρίτη θέση στους πίνακες των πετυχημένων, καταλαμβάνουν ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Κυριάκος Πιερρακάκης. Ο υπουργός υγείας έχει σαφές προβάδισμα στους ψηφοφόρους του κόμματος ενώ ο Πιερρακάκης που ανδρώθηκε σε παπανδρεϊκούς κύκλους, χαίρει μεγαλύτερης εκτίμησης στο ευρύ κοινό. Ξέρει ο Πιερρακάκης πόσο σημαντικές είναι αυτές οι μετρήσεις. Θυμάται ότι μια Κυριακή του 2004 ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ανακηρυχθεί δημοφιλέστερος στο ΠαΣοΚ. Με τούτο το επιχείρημα πήγε στο σπίτι του Κώστα Σημίτη και πήρε το δαχτυλίδι της διαδοχής. Απλά, όμορφα, πασοκικά.

Τι μπορεί όμως να σημαίνει ο πίνακας των πιο πετυχημένων στην παρούσα συνθήκη. Ουσιαστικά πρόκειται για πρόταση ενθάρρυνσης. Και τούτο προκύπτει από τη σύγκριση με τους άλλους πίνακες, όπου καταγράφεται κατά πόσο είναι ικανοποιημένος ο κόσμος από το έργο της κυβέρνησης. Συμφωνούν λοιπόν ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι στην κορυφή των πετυχημένων αλλά απαιτούν καλύτερο σύστημα υγεία. Φαίνεται από την ερώτηση «Είστε ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση στον τομέα της Υγείας;». Το «όχι» παίρνει 74%. Τρεις στους τέσσερις Έλληνες ζητούν περισσότερα.

Υπάρχει βεβαίως μια διαφορά στην αξιολόγηση των τομέων. Η άμυνα είναι άγνωστη πίστα για το ήμισυ του πληθυσμού. Δεν πήγε στρατό ούτε θα πάει. Και για τον πολύ κόσμο, που ζει στα αστικά κέντρα, όλο αυτό το χακί σύστημα παραμένει μακρινό και άγνωστο.

Όσο είμαστε ασφαλείς, δεν ασχολούμαστε με την Άμυνα. Για την εκπαίδευση πάλι, όλοι έχουν μια γνώμη, επειδή πήγαν κάποτε στο δημοτικό, άσχετα αν αυτό έγινε μεταπολεμικά σε εξατάξιο σχολείο και έκτοτε έχουν αλλάξει τα πάντα.

Η εκπαίδευση όμως διαρκεί δώδεκα ή δεκαέξι χρόνια και αφορά σημαντικό μέρος του πληθυσμού επί μακρόν.

Τα φώτα λοιπόν πέφτουν στην Υγεία και στον υπουργό της. Είναι ο καθολικός τομέας, από το μαιευτήριο ως το πιστοποιητικό εξόδου. Τεράστιο πεδίο, ίσως το σημαντικότερο. Είναι ταυτόχρονα ο μεγάλος ασθενής επί δεκαετίες.

Αυτά λοιπόν που έχει να αλλάξει ο Άδωνης Γεωργιάδης για να ικανοποιήσει το 74% είναι αναρίθμητα.

Από πού να το πιάσει κανείς. Από τις αναμονές, την ανεπάρκεια ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, τις παλιές και ανεπαρκώς εξοπλισμένες εγκαταστάσεις ως τα υψηλά κόστη για φάρμακα, τη γραφειοκρατία.

Η Υγεία πρέπει να μπει επειγόντως στο χειρουργείο ενώ επί δεκαετίες της βάζουν Hansaplast.