H Συρία στους τρομοκράτες ISIS – Al Qaeda, εργαλείο για Ισραήλ και Τουρκία – Η Ρωσία «διασώζει» τις βάσεις αλλά χάνει επιρροή
Ο Putin «σώζει» τις ρωσικές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία παρά την απομάκρυνση του «ανίκανου και ανόητου» Assad
Ο Putin «σώζει» τις ρωσικές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία παρά την απομάκρυνση του «ανίκανου και ανόητου» Assad
Από την ένοπλη εξέγερση του 2011, η Συρία βασίζεται στη στρατιωτική βοήθεια από τους συμμάχους της Ιράν και Ρωσία. Οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν, καθώς και η (υποστηριζόμενη από την Τεχεράνη) λιβανική Hezbollah υπήρξαν στην πραγματικότητα οι κύριοι αντιτρομοκρατικοί παράγοντες στην περιοχή, αποτρέποντας την επέκταση της τρομοκρατικής ομάδας ISIS (Daesh) και έτσι καθιστώντας την περιοχή ασφαλέστερη για τους Χριστιανούς και άλλες μειονότητες.Οι Ισλαμιστές Ουαχαμπί/Σαλαφιστές εξτρεμιστές, τελικά, αποκεφάλισαν μερικούς από τις μειονότητες ενώ απήγαγαν άλλους και πουλούσαν γυναίκες ως σκλάβες.
Η Ελλάδα ανησυχεί
Γεγονός είναι ότι οι αντάρτες που κέρδισαν τώρα στη Συρία δεν έχουν πολύ διαφορετική πεποίθηση, και δεν είναι περίεργο που πολλοί ανησυχούν τώρα. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος προέτρεψε το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών να βοηθήσει τον χριστιανικό πληθυσμό στη Συρία. Έγραψε:«Η προέλαση των εξτρεμιστικών ένοπλων ομάδων απειλούν… τη διαθρησκειακή σύνθεση του πληθυσμού της περιοχής… υπάρχει πλέον διαφαινόμενος κίνδυνος πλήρους εξάλειψης… της Ελληνικής Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού από την ευρύτερη περιοχή».
Τέτοιες ανησυχίες είναι βάσιμες…
Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι (γεννημένος στη Σαουδική Αραβία) Abu Mohammed al-Julani, ο ίδιος ο αρχηγός του HTS που υποστηρίζεται από την Τουρκία, της ομάδας που κατέλαβε το Χαλέπι (τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας για να καταλήξει στην Δαμασκό), εντάχθηκε στην Al-Qaeda στο Ιράκ το 2003, ιδρύοντας αργότερα τον κλάδο στη Συρία, το λεγόμενο Μέτωπο al-Nusra. Αυτή η ομάδα, υπό τον Abu Mohammed al-Julani, συνεργάστηκε με τον διαβόητο Abu Bakr al-Baghdadi, ηγέτη της Al-Qaeda που ονομάζεται «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ», αργότερα γνωστό ως ISIL (ISIS) ή Daesh.
Η μετέπειτα αποχώρηση του Abu Mohammed al-Julani από Al-Qaeda και η δημιουργία του Hayat Tahrir al-Sham (HTS) έχει περιγραφεί ως απλώς μια «προσφορά» για να «τονίσει τις εθνικές, σε αντίθεση με τις διεθνικές, φιλοδοξίες της ομάδας του». Με άλλα λόγια, η ομάδα είναι απλώς ένα άλλο παρακλάδι του ISIS/Al-Qaeda που έχει αλλάξει το σήμα. Και αυτοί είναι οι τρομοκράτες που έχουν κατακτήσει τώρα τη Συρία.
Καταστροφή
Η αποχώρηση του Assad αποδεικνύεται καταστροφή. Η Τουρκία (που βοηθά τους αντάρτες) και το Ισραήλ, επωφελούνται από αυτό το αποτέλεσμα, ωστόσο, για τους δικούς τους λόγους αλλά ο αμερικανικός παράγοντας έχει άλλο ρόλο. Για παράδειγμα, ο υποστηριζόμενος από τις ΗΠΑ Συριακός Ελεύθερος Στρατός (ένας συνασπισμός που έχει αναλάβει τον έλεγχο της Palmyra στην Hom) ανακοίνωσε ότι είναι «ανοιχτός στη φιλία με όλους στην περιοχή – συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ. Δεν έχουμε άλλους εχθρούς εκτός από το καθεστώς Assad, τη Hezbollah και το Ιράν. Αυτό που έκανε το Ισραήλ εναντίον της Hezbollah στον Λίβανο μας βοήθησε πάρα πολύ» – ενώ ισχυρίζεται ότι δεν είναι σύμμαχοι με την Τουρκία. Η ομάδα, όντας ολοένα και περισσότερο εξαρτημένη από την Τουρκία, είναι στενός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, και μάλιστα φιλοξενήθηκε στην αμερικανική στρατιωτική βάση στο al-Tanf. Η Τουρκία, παρά τις διαφορές της με την Ουάσιγκτον είναι φυσικά και, ας μην την ξεχνάμε, μέλος του ΝΑΤΟ.Το μέλλον της Συρίας και των ενδιαφερομένων μερών δεν είναι πλέον ξεκάθαρο, καθώς υπάρχουν πολλά περιθώρια για εσωτερικές διαμάχες μεταξύ των διαφόρων φατριών των ανταρτών. Η Τουρκία, η οποία από καιρό κατέχει τη βόρεια Συρία, εκμεταλλεύτηκε την κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο για να δώσει στους αντάρτες το πράσινο φως για να εξαπολύσουν επίθεση (με το Ιράν να είναι αποδυναμωμένο στη Συρία και τη Hezbollah να βρίσκεται στη γωνία του Λιβάνου). Ωστόσο, οι τουρκοαμερικανικές διαφορές σχετικά με το κουρδικό ζήτημα θα παραμείνουν κομβικό σημείο για τις εντάσεις.
Περίπου 900 στρατιώτες των ΗΠΑ στην Συρία
Το Hayat Tahrir al-Sham (HTS) όντως υποστηρίζεται από την Τουρκία, αλλά, όπως αναφέρθηκε, οι ρίζες του μπορούν να εντοπιστούν στην Al-Qaeda, το ISIS και άλλες τέτοιες ομάδες που ενισχύονται από την πολιτική της Ουάσιγκτον. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι εξακολουθούν να υπάρχουν περίπου 900 στρατιώτες των ΗΠΑ στη Συρία (κυρίως στα βορειοανατολικά, κοντά σε τουρκικά προπύργια) που ήταν μάρτυρες της νίκης των ανταρτών. Αυτό οδήγησε ορισμένους αναλυτές να σχολιάσουν ότι «είτε το Πεντάγωνο θέλει να το παραδεχτεί είτε όχι», αυτά τα στρατεύματα «πιθανότατα εμπλέκονται στην ευρύτερη σύγκρουση που εκτυλίσσεται εκεί αυτή τη στιγμή».
O Assad καθυστέρησε την μετατροπή της Συρίας σε Λιβύη
Επιπλέον, δεν υπάρχει τίποτα νέο στο ότι η Δύση εξυμνεί και ενδυναμώνει τη βάναυση τρομοκρατία και τους ριζοσπάστες, όταν κάτι τέτοιο θεωρείται γεωπολιτικά βολικό: εάν η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Clinton υπό τον Πρόεδρο Obama, είχε πετύχει τους δηλωμένους στόχους της, η Συρία θα βρισκόταν σε παρόμοια κατάσταση με τη Λιβύη από το 2011 – στη Λιβύη, σύμπτωση ή όχι, τα όπλα που παρείχαν οι ΗΠΑ στους αντάρτες εκεί «κατέληξαν» επίσης στα χέρια του ISIS, σύμφωνα με εκθέσεις της Αμνηστίας.
Βρώμικος ο ρόλος των ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ έπαιξαν βασικό ρόλο στην ενδυνάμωση του ISIS (ή του Daesh) τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ, με το Πεντάγωνο και τη CIA να εξοπλίζουν κυρίως ξένες ισλαμικές πολιτοφυλακές που κατέληξαν ακόμη και να πολεμούν μεταξύ τους.Αυτό είναι συνεπές με την αμερικανική εξωτερική πολιτική.Τα διαβόητα email της Clinton δείχνουν επίσης πώς οι ΗΠΑ γνώριζαν ότι οι σύμμαχοί τους Κατάρ και Σαουδική Αραβία υποστήριζαν την τρομοκρατία του Daesh.Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου (NSC) δήλωσε πρόσφατα ότι η Ουάσιγκτον «δεν έχει καμία σχέση με αυτήν την επίθεση». Για την Ουάσιγκτον, η περαιτέρω αποσταθεροποίηση της Συρίας μπορεί επίσης να εξυπηρετήσει τα σχέδια αποδυνάμωσης της Ρωσίας στην περιοχή. Οι ΗΠΑ βοηθούν, χρηματοδοτούν, οπλίζουν και εκπαιδεύουν σταθερά φονταμενταλιστές αντάρτες που δρουν στην περιοχή για πάνω από μια δεκαετία και δεν υπάρχει λόγος να υποθέσουμε ότι κάτι διαφορετικό συνέβη τώρα με τις νεότερες εξελίξεις.Τέλος, ακόμη σχετικά με το θέμα της χριστιανικής μειονότητας, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ —για διάφορους λόγους— στην πραγματικότητα περιλάμβανε συχνά τον διχασμό ή την αποσταθεροποίηση των ανατολικών χριστιανικών πληθυσμών (τόσο των Ορθοδόξων όσο και των Μιαφυσιτιστών) ή μερικές φορές ακόμη και τη βοήθεια ή το κλείσιμο των ματιών στην εθνική θρησκευτική εξόντωση τέτοιων ομάδων ή των χριστιανών γενικά στην περιοχή.Αυτό είναι φυσικά πολύ ειρωνικό για μια χώρα όπως οι ΗΠΑ που συχνά θεωρείται «ένα έθνος υπό τον Θεό» ή ως «χριστιανικό έθνος» – αυτή είναι τουλάχιστον η γραμμή του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ο Trump για πρώτη φορά ανάρτησε ότι «η Συρία είναι ένα χάος, αλλά δεν είναι φίλος μας».
Ο Putin «σώζει» τις ρωσικές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία παρά την απομάκρυνση του «ανίκανου και ανόητου» Assad
Φαίνεται ότι υπάρχει μια παγκόσμια συναίνεση μεταξύ των στρατηγικών ελίτ ότι η ανατροπή του καθεστώτος Assad είναι ένα τεράστιο τράνταγμα για το Ιράν και τη Ρωσία, των οποίων η στρατιωτική υποστήριξη, μαζί με εκείνη της Hezbollah στον Λίβανο, ήταν σημαντική την περίοδο του εμφυλίου πολέμου το 2011 στην Συρία.
Τώρα που ο Assad έφυγε, η Ρωσία έχει χάσει την επιρροή της στη Συρία;
Με την πρώτη ματιά, αυτό φαίνεται να ισχύει. Ωστόσο, μετά από πιο προσεκτική εξέταση, ο Πρόεδρος Putin φαίνεται ότι άφησε κάποιο έδαφος για τη διαχείριση των βασικών συμφερόντων της Ρωσίας στη Συρία με τη συμμαχία που ηγείται ο αρχηγός της ανταρτικής ομάδας Hayat Tahrir al-Sham (HTS) Mohammad al-Jolani.
Μπορεί να σημειωθεί ότι ήταν η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία το 2015 που άλλαξε το ρεύμα του εμφυλίου πολέμου. Οι καταστροφικές εναέριες επιθέσεις των Ρώσων με μαχητικά αεροσκάφη Sukhoi εξολόθρευσαν πόλεις που κατείχαν οι αντάρτες και, με αυτόν τον τρόπο, έγειραν τη ζυγαριά υπέρ του Assad.
Γιατί εναπλάκηκε η Ρωσία στην Συρία;
Οι παράγοντες πίσω από τη ρωσική επέμβαση στη Συρία τότε είναι εξίσου σημαντικοί και σήμερα. Λέγεται ότι η Ρωσία εκμεταλλεύτηκε τη συμμετοχή της «για να πουλήσει τον εαυτό της ως μια δύναμη ικανή να αμφισβητήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ και τη Δύση γενικότερα, ενώ επεκτείνει την παγκόσμια εμβέλειά της από τη Μεσόγειο στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική». Απέδειξε ότι είχε την ικανότητα και τη θέληση.
Με άλλα λόγια, έδειξε τη ρωσική ισχύ στην περιοχή. Ο ρωσικός υπολογισμός αποδείχθηκε επιτυχής. Ο Putin κατάφερε να διατηρήσει μια υγιή σχέση με τις σουνιτικές μοναρχίες, ιδιαίτερα στη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ.
Στην πραγματικότητα, η Ρωσία, παραδοσιακά μια ισχυρή δύναμη σε μέρη της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, έκανε μια γεωστρατηγική επιστροφή στην περιοχή μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, χάρη στην επίδειξη ισχύος της στη Συρία. H Ρωσία ώθησε πολλά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής να επιδιώξουν να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις τους με την Συρία, παρόλο που πολλά από αυτά απεχθάνονταν τον Assad και τους δεσμούς του με το Ιράν.
Οι δύο σημαντικές βάσεις των Ρώσων στην παραθαλάσσια Συρία
Σε αντάλλαγμα για τη ρωσική στρατιωτική υποστήριξη και τη διπλωματική υποστήριξη, ο Assad έδωσε στη Ρωσία ένα πολυπόθητο λιμάνι στη Μεσόγειο στο Tartus και μια αεροπορική βάση κοντά στη Λατάκια.Παρεμπιπτόντως, και οι δύο βάσεις ιδρύθηκαν κατά τη σοβιετική εποχή, όταν η Συρία ήταν σύμμαχος του Κρεμλίνου. Ο Assad συμφώνησε σε νέες «Συμφωνίες» σε αυτές τις βάσεις για ρωσικές επιχειρήσεις με 50ετή ισχύ. Αυτές οι συμφωνίες είχαν τεράστια στρατηγική σημασία για τη Ρωσία.
Το Tartus, ως βάση, επέτρεψε στη Ρωσία να διεξάγει συνεχείς επιφανειακές και υποβρύχιες επιχειρήσεις στη Μεσόγειο Θάλασσα και χρησίμευσε ως αγωγός για επιχειρήσεις στον Ινδικό Ωκεανό. Η σημασία του γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας δέχεται πλέον ανελέητες επιθέσεις με drone από την Ουκρανία. Εξάλλου, η βάση στο Tartus είναι ο μοναδικός κόμβος επισκευής και αναπλήρωσης της Ρωσίας στη Μεσόγειο.
Αν πρέπει να πιστέψουμε τον Con Coughlin, συγγραφέα του βιβλίου Assad: The Triumph of Tyranny, το πρωταρχικό κίνητρο του Putin για παρέμβαση στη Συρία το 2015 ήταν η προστασία των δύο στρατιωτικών βάσεων στο Tartus και μια αεροπορική βάση κοντά στη Λαττάκεια.
O Putin θεωρούσε τον Assad ανίκανο
Ο Putin θεωρούσε τον Assad «ανίκανο και ανόητο» αλλά οι σύμβουλοί του τον έπεισαν να παρέμβει και να σώσει τον Assad «για να προστατεύσει» τις δύο στρατιωτικές βάσεις.Είναι πολύ πιθανό οι αμφιβολίες του Putin για την ικανότητα του Assad, να αυξήθηκαν όταν ο Bashar al-Assad αρνήθηκε να συμφιλιωθεί με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Erdogan και να διερευνήσει πολιτικές λύσεις για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου.Ο Erdogan επιθυμεί την επανεγκατάσταση στη βόρεια Συρία των περίπου 3,5 εκατομμυρίων Σύριων προσφύγων που εισήλθαν στη χώρα του από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου επειδή ήθελε να υπονομεύσει περαιτέρω τις προσπάθειες των Κούρδων στην περιοχή. Η αποτυχία στις συνομιλίες με τον Assad έκανε τον Erdogan να υποστηρίξει τους αντάρτες, ιδιαίτερα το HTS.
Ο ηγέτης των ανταρτών Abu Mohammed al-Julani, που παλαιότερα συνδεόταν με φονταμενταλιστικές ομάδες όπως το ISIS, τώρα λέει ότι έχει αλλάξει άποψη και είναι υπέρ μιας ειρηνικής μετάβασης της εξουσίας και μιας Συρίας όπου όλες οι θρησκευτικές αιρέσεις θα μπορούσαν να συνυπάρχουν ειρηνικά. Επομένως, ο Putin, δεν είναι υποχρεωμένος να παρουσιάσει τον Assad στον κόσμο ως «το δυσάρεστο αλλά αποδεκτό (κοσμικό) status quo».Στην πραγματικότητα, οι ηγέτες της συριακής αντιπολίτευσης συμφώνησαν να εγγυηθούν την ασφάλεια των ρωσικών στρατιωτικών βάσεων και των διπλωματικών ιδρυμάτων στη Συρία.Δεν είναι περίεργο γιατί, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε σε δήλωση ότι οι δύο στρατιωτικές εγκαταστάσεις είχαν τεθεί σε κατάσταση υψηλού συναγερμού, αλλά μείωσε κάθε άμεσο κίνδυνο καθώς δεν υπάρχει επί του παρόντος καμία σοβαρή απειλή για την ασφάλειά τους».Trump: Η Ρωσία δεν προστάτευσε τον Assad
Παρεμπιπτόντως, ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ, Trump, ο οποίος ισχυρίζεται ότι γνωρίζει «πολύ καλά» τον Putin, έγραψε στην ανάρτησή του στο Truth Social ότι «ο Assad έφυγε. Έχει εγκαταλείψει τη χώρα του. Ο προστάτης του, η Ρωσία, η Ρωσία, η Ρωσία, με επικεφαλής τον Putin, δεν ενδιαφερόταν πλέον να τον προστατεύσει. Δεν υπήρχε κανένας λόγος για τη Ρωσία να είναι εκεί εξαρχής. Έχασαν κάθε ενδιαφέρον για τη Συρία εξαιτίας της Ουκρανίας».
Reuters: Η Δύση φοβάται τη δημιουργία ισλαμιστικής κυβέρνησης στη Συρία
Οι δυτικές και αραβικές χώρες φοβούνται ένα «κενό εξουσίας» και τον σχηματισμό μιας σκληρής ισλαμιστικής κυβέρνησης στη Συρία από αντάρτες, γράφει το Reuters, επικαλούμενο διπλωμάτες και αναλυτές. Είναι επίσης πιθανό να υπάρξει μια αναζωπύρωση ριζοσπαστικών ομάδων στις οποίες η αντιπολίτευση δεν θα μπορέσει να αντισταθεί.Ο διευθυντής του Κέντρου Ερευνών του Κόλπου, ενός αναλυτικού κέντρου που ειδικεύεται στη Μέση Ανατολή, Abdelaziz al-Sager υπενθύμισε τους εμφυλίους πολέμους στο Ιράκ και τη Λιβύη, που ξεκίνησαν μετά την ανατροπή των κυβερνήσεων. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δυνάμεις των ανταρτών στη Συρία είναι επίσης κατακερματισμένες και δεν έχουν ξεκάθαρο σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας.Εν τω μεταξύ, είναι μια πολύπλοκη χώρα στην οποία ζουν άνθρωποι διαφορετικών εθνοτικών και θρησκευτικών καταβολών.Νωρίτερα, ο πολιτικός επιστήμονας και ειδικός στα προβλήματα της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου Stanislav Tarasov παραδέχτηκε ότι εάν ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία και το Ιράν θα μπορούσαν να παρασυρθούν στη σύγκρουση. Κατά τη γνώμη του, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στον κατακερματισμό αυτών των κρατών και η κατάσταση σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή θα βρισκόταν σε κατάσταση αποσταθεροποίησης.
Washington Post: Ο Assad αρνήθηκε την προσφορά των ΗΠΑ
Ο πρώην πρόεδρος της Συρίας Bashar al-Assad, ο οποίος κατείχε την ηγεσία της Συρίας για 24 χρόνια, όπως και ο πατέρας του πριν από αυτόν για 30 χρόνια, εγκατέλειψε τη χώρα μετά από μια «ταχεία και απροσδόκητη» κατάρρευση. Ωστόσο, υπήρχαν προϋποθέσεις για αυτό. Πολλά μοιραία λάθη οδήγησαν στην πτώση του καθεστώτος του, όπως αναφέρει η Washington Post, επικαλούμενη πηγές.Ο Bashar al-Assad απέρριψε τη συμφωνία των ΗΠΑ λίγο πριν από την επίθεση της αντιπολίτευσης
Έτσι, λίγες εβδομάδες πριν από την ενεργοποίηση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, ο Bashar al-Assad απέρριψε αρκετές νέες προτάσεις, που τελικά του κόστισαν την εξουσία. Ο πρώην Σύρος διπλωμάτης Bassam Barabandi, ο οποίος υποστήριξε την αντιπολίτευση στις πρώτες ημέρες της επίθεσης, σημείωσε ότι ένα από αυτά έγινε έμμεσα από τις ΗΠΑ μέσω των Ηνωμέρων Αραβικών Εμιράτων.Η συμφωνία ήταν οι ΗΠΑ να άρουν τις πιο σκληρές κυρώσεις της Ουάσιγκτον με αντάλλαγμα ο Σύρος ηγέτης Bashar al-Assad να διακόψει τα σχέδια του Ιράν να εξοπλίζουν και να υποστηρίζουν τη Hezbollah χρησιμοποιώντας χερσαίες οδούς μέσω της ΣυρίαςΕπιπλέον, o Bashar al-Assad αρνήθηκε να έρθει σε συμφωνία με τον Τούρκο Πρόεδρο Erdogan.Ο Τούρκος ηγέτης πρόσφερε στον Σύρο ομόλογό του να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Άγκυρα με αντάλλαγμα τις προσπάθειες της Δαμασκού να περιορίσει τις κουρδικές πολιτοφυλακές και έναν συμβιβασμό με την αντιπολίτευση.Παρά το γεγονός ότι η διεθνής κοινότητα αιφνιδιάστηκε από την ταχεία επιτυχία των μαχητών, τα σημάδια της επερχόμενης κατάρρευσης του καθεστώτος Bashar al-Assad θα μπορούσαν να είχαν παρατηρηθεί εδώ και πολύ καιρό, τόνισε η Washington Post. Ο πρώην πρόεδρος της Συρίας δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες για συμφιλίωση με την αντιπολίτευση και τη διεθνή κοινότητα, και επίσης έχασε πολλές ευκαιρίες για να ενισχύσει το στάτους του, αρνούμενος πεισματικά να κάνει παραχωρήσεις που θα μπορούσαν να του φέρουν διεθνή αναγνώριση στην Συρία.
Αναλυτές συμφωνούν σε ένα πράγμα – ο Bashar al-Assad απέτυχε να λάβει μέτρα που θα μπορούσαν να ενώσουν τον λαό και να σώσουν τη χώρα. Ο πρώην καθηγητής του Πανεπιστημίου της Δαμασκού, Amr Al-Azm, που τώρα διδάσκει στις Ηνωμένες Πολιτείες, πιστεύει ότι ο Bashar al-Assad «δεν είχε απαντήσεις ή λύσεις» και απλώς συνέχισε τη βάναυση καταστολή του. Ο ιδρυτής του Syria Today, Andrew Tabler, πρόσθεσε ότι ο πρώην πρόεδρος της Συρίας Bashar al-Assad «τα έφερε όλα αυτά πάνω του». «Στο τέλος έχασε τα πάντα και στοίχισε στους Σύρους εκατοντάδες χιλιάδες ζωές».Ο Bashar al-Assad και η οικογένειά του έλαβαν άσυλο στη Ρωσία
Όταν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης από το βορρά και το νότο πλησίασαν τη Δαμασκό, ο Bashar al-Assad εγκατέλειψε τη Συρία και, μετά από διαπραγματεύσεις με τρομοκρατικές ομάδες, παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου.Το αεροπλάνο του απογειώθηκε για τη Ρωσία. Στις 8 Δεκεμβρίου έγινε γνωστό για την πλήρη παράδοση και διάλυση των Συριακών Ενόπλων Δυνάμεων. Ο σημερινός Πρωθυπουργός της Συρίας Mohammed Ghazi al-Jalali δήλωσε ότι ο συριακός στρατός έχασε τελικά τον μακρύ και δύσκολο εμφύλιο πόλεμο λόγω απώλειας κινήτρων
www.bankingnews.gr
