Η χαμένη (πολιτική) αθωότητα της Eurovision
Ο γερμανικός Τύπος για ένα μουσικό γεγονός που εξελίχθηκε τελικά σε πολιτικό, παρά τη θέληση της EBU. SZ: Ο Νετανιάχου έχει παγιδευτεί. Δεύτερες σκέψεις για την Ημέρα της Μητέρας.
Κι αν δεν χύθηκε μελάνι για τον φετινό μουσικό διαγωνισμό της Eurovision, κυρίως για την εμμονή της να μείνει με κάθε τρόπο μακριά από την πολιτική. Κάτι που κατακρίθηκε από σχολιαστές του γερμανικού Τύπου. “Η σπασμωδική επιθυμία για αρμονία έφερε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα” πιστεύει ο σχολιαστής της Südkurier. “Ήταν λάθος που η EBU δεν επέτρεψε καμία συζήτηση για τη συμμετοχή του Ισραήλ. Βέβαια ο επιθετικός πόλεμος στην Ουκρανία, που οδήγησε στον αποκλεισμό της Ρωσίας το 2022, διαφέρει από την αντίδραση του Ισραήλ στην επίθεση της Χαμάς. Αλλά θα έπρεπε να είναι δυνατόν να μιλήσουμε και για τους 35.000 νεκρούς Παλαιστίνιους. Αντίθετα, φίμωμα των καλλιτεχνών, δυνατές αποδοκιμασίες στην αίθουσα, διαμαρτυρίες. Η Eurovision δεν θέλει να είναι τίποτα περισσότερο από ένα μεγάλο πάρτι, αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα του 2024″ επισημαίνει η περιφερειακή εφημερίδα που πουλά 97.000 φύλλα την ημέρα.
“Ήττα Νετανιάχου στην εικονική αίθουσα δικαστηρίου”
Προσαγωγή της Τούνμπεργκ από την αστυνομίαΕικόνα: Johan Nilsson/TT/IMAGO
“H πολιτική αθωότητα του διαγωνισμού είναι από καιρό παρελθόν” διαπιστώνει η Lausitzer Rundschau. “… Είναι εξάλλου στη φύση των διεθνών διαγωνισμών να χρησιμοποιούνται για πολιτικά μηνύματα λόγω της παγκόσμιας προσοχής που προσελκύουν, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. …Αλλά και οι τηλεθεατές χρησιμοποιούν την ψήφο τους για να κάνουν πολιτικές «δηλώσεις»… φέτος καμιά άλλη χώρα δεν πήρε υψηλότερη βαθμολογία από το κοινό όσο το Ισραήλ”. Τι θα μείνει λοιπόν από τον φετινό διαγωνισμό στο Μάλμε; “Τελικά, η χώρα κατέλαβε την πέμπτη θέση χάρη σε ένα κοινό που ήταν αρκετά έξυπνο ώστε να μην κατηγορήσει μια νεαρή μουσικό για την πολιτική της χώρας της” συνοψίζει ο σχολιαστής του διαδικτυακού Spiegel. “Αν κάτι θα θυμόμαστε από τον αξέχαστο τελικό στο Μάλμε, αυτό δεν θα είναι ένα τραγούδι, ένα κοστούμι ή μια χειρονομία, αλλά ένας αριθμός. Το Ισραήλ πήρε 323 βαθμούς από το κοινό … το δεύτερο καλύτερο αποτέλεσμα στην ψηφοφορία του κοινού μετά την Κροατία… το Ισραήλ κατέληξε στην πέμπτη θέση, το αποτέλεσμα προσέλαβε σχεδόν το κύρος ενός ψηφίσματος του ΟΗΕ“.
Μακριά από την Eurovision, στο πραγματικό πεδίο πολεμικής αντιπαράθεσης τη νέα πραγματικότητα στη Γάζα μετά από 7 μήνες εχθροπραξιών σχολιάζει ο Στέφαν Κορνέλιους στη Süddeutsche Zeitung. Και εκφράζει την άποψη ότι αυτός ο πόλεμος θα καταλήξει σε ήττα για το Ισραήλ, ίσως όχι στρατιωτική, αλλά πολιτικά και ηθικά. “Ο Νετανιάχου έχει παγιδευτεί σε μια τρομοκρατική οργάνωση που συνεχίζει να κάνει πόλεμο εναντίον της χώρας του προκειμένου να προστατεύσει τον άμαχο πληθυσμό στη Γάζα. Ακριβώς για αυτόν τον άμαχο πληθυσμό και την καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση το Ισραήλ φέρει ευθύνη με την εισβολή του στη Γάζα. Ο Νετανιάχου βρίσκεται σε νομικό δίλημμα επειδή με έναν δυσανάλογα ανελέητο πόλεμο δεν θα επιτύχει τους πολιτικούς στόχους που έθεσε μετά την τρομοκρατική επίθεση. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε παραπομπή του σε δίκη και έχει ήδη οδηγήσει σε ήττα στην εικονική αίθουσα του δικαστηρίου της παγκόσμιας κοινής γνώμης”.
Τι φοβάται ο Πούτιν
Παρελθόν ο Σεργκέι Σοϊγκού ως υπουργός ΆμυναςΕικόνα: Mikhail Klimentyev/Russian President Press Office/dpa/picture alliance
Ένας άλλος πόλεμος μαίνεται πάνω από δύο χρόνια στην Ουκρανία και σε αυτήν την κρίσιμη φάση ο πρόεδρος Πούτιν απομακρύνει τον πιο στενό του συνεργάτη, τον υπουργό Άμυνας. Τι σημαίνει αυτό; Ο Νίκολας Μπούσε, κεντρικός σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung, το ερμηνεύει από τη δυτική οπτική γωνιά ως ένδειξη του πόσο λίγα γνωρίζει η Δύση γύρω από τα ενδότερα του Κρεμλίνου. Και τη μεταφράζει ως φόβο του Πούτιν για επερχόμενη ήττα. Διαβάζουμε:
“Η αιφνιδιαστική αποπομπή του Σεργκέι Σοϊγκού έρχεται σε μια στιγμή που πολλοί παρατηρητές έβλεπαν τη Ρωσία σε πλεονεκτική θέση στρατιωτικά στην Ουκρανία και πολιτικά με τους συμμάχους της στη Δύση … Το γεγονός ότι απομακρύνει τώρα έναν από τους στενότερους και παλαιότερους συντρόφους του από μια θέση-κλειδί αποτελεί απόδειξη ότι ο ίδιος προφανώς δεν θεωρεί τη θέση του τόσο ισχυρή και ότι μπορεί μάλιστα να τη βλέπει να τίθεται σε κίνδυνο. Πάντα ήταν απρόθυμος να αποχωριστεί σημαντικούς συνεργάτες του. Εάν καταφεύγει σε αυτή τη μέθοδο, υπάρχουν πιθανώς μόνο δύο λόγοι γι’ αυτό: Είτε φοβάται εξέγερση στην αυλή του, είτε μια ήττα στο πεδίο της μάχης … αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για να μην σταματήσουμε την υποστήριξή μας προς την Ουκρανία. Ο χρόνος δεν παίζει υπέρ του Πούτιν, όπως πολλοί πιστεύουν”.
Ημέρα της Μητέρας, επίκαιρη;
Μόνο υπόθεση της μητέρας;Εικόνα: IMAGO/Westend61
Και τέλος δεύτερες σκέψεις από τη σελίδα της Δυτικογερμανικής Ραδιοφωνίας WDR για την Ημέρα της Μητέρας. Πόσο επίκαιρη παραμένει; “Πολλοί τη θεωρούν σήμερα αναχρονιστική” επισημαίνεται στο άρθρο. “Η κλασική εικόνα της μητέρας ως εκείνο το πρόσωπο σε μια οικογένεια που φροντίζει κυρίως τα παιδιά δεν ανταποκρίνεται πλέον στην πραγματικότητα. Επιπλέον, αυτό το κλισέ του ρόλου λειτουργεί ενάντια στην ισότητα ανδρών και γυναικών. Πέρυσι, ο γνωστός επιστήμονας Βασίλειος Φθενάκης, ερευνητής σε θέματα οικογένειας και εκπαίδευσης, πρότεινε τον επαναπροσδιορισμό της, όπως και της Ημέρας του Πατέρα. Η Γιορτή της Μητέρας ασκεί πίεση στις γυναίκες που δεν έχουν χρόνο να φροντίζουν τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια της ημέρας, ανέφερε πέρυσι στο ραδιόφωνο Deutschlandfunk. Επιπλέον, υπάρχει ο παράγοντας «εμπόριο». Ήδη το 2022, περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες σε έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων Yougov δήλωσαν ότι πιστεύουν ότι η Ημέρα της Μητέρας γιορτάζεται κυρίως λόγω των πιέσεων από το εμπόριο”.
