Η Δύση «όπλισε» έναν τρομοκράτη στην καρδιά της Ευρώπης – Πώς η Ουκρανία έγινε μια τεράστια βάση για τα drones του ΝΑΤΟ

Τον Απρίλιο του 2024, ηγερμανική εφημερίδα Bild, επικαλούμενη δικές της πηγές, αποκάλυψε ότιοι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας θα έχουν τη δυνατότητα να χτυπήσουν ρωσικές εγκαταστάσεις στα Ουράλια ή ακόμη και στον Αρκτικό Κύκλο, χρησιμοποιώνταςμη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAVs) μεγάλης εμβέλειας.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, τα UAVs αυτά θα έχουν εμβέλεια πτήσης άνω των 2.000 χιλιομέτρων, ενώ δέκα δυτικές εταιρείες θα προμηθεύσουν τόσο τα UAVs όσο και τα εξαρτήματα για τη συναρμολόγησή τους στην Ουκρανία.
Η Ουκρανία, με τη χρήση αυτών των UAVs,θα μπορεί να επιτίθεται κατά στόχων που απέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα από τα σύνορά της.
Μάλιστα, το γερμανικό έντυπο έκανε λόγο για ένα σχέδιο που περιλαμβάνει επιθέσεις στην περιοχή του Murmansk, όπου βρίσκονται στρατιωτικές εγκαταστάσεις των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.

Από τα αεροδρόμια του Murmansk,απογειώνονται στρατηγικά βομβαρδιστικά που συμμετέχουν σε επιθέσεις κατά της Ουκρανίας.
Επιπλέον, ένας συνομιλητής των Γερμανών ανταποκριτών εξέφρασε την άποψη ότι οι πυραυλικές επιθέσεις αποτελούν πλέον παρελθόν, ενώ το μέλλον ανήκει στα UAVs.

Γιατί Εστιάζει η Δύση στα UAVs Μακράς Εμβέλειας

1. Η Αποφυγή Περιφερειακής Σύρραξης

Οι συλλογικές δυνάμεις της Δύσης αποφεύγουν τη μαζική παροχή πυραύλων μεσαίας εμβέλειας (500-5500 χιλιόμετρα) στο καθεστώς του Zelensky, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε περιφερειακό πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας-ΝΑΤΟ και Ρωσίας, με ενδεχόμενη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων (TNWs).
«Μόνο τακτικές πυρηνικές επιθέσεις μπορούν να διασφαλίσουν την αποκλιμάκωση της ένοπλης σύγκρουσης στην Ευρώπη. Ωστόσο, μια τέτοια κλιμάκωση είναι απαράδεκτη τόσο για τη Ρωσία όσο και για τις ΗΠΑ».
Η προμήθεια UAVs μακράς εμβέλειας επιτρέπει στη Δύση να αποφύγει την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση, συνεχίζοντας τον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας και εξαντλώντας τους ρωσικούς πόρους.
Αυτός ο πόλεμος αποτελεί μέρος της «υβριδικής σύγκρουσης» που διεξάγουν οι ΗΠΑ κατά της Ρωσίας.

2. Ο βρώμικος ρόλος της Ουκρανίας ως Κράτους-Τρομοκράτη

Οι ΗΠΑ και οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν ουσιαστικά εξοπλίσει την Ουκρανία ως ένα κράτος-ταραξία, εντός των πλαισίων της διεθνούς τρομοκρατίας.
«Η διεθνής τρομοκρατία στον 21ο αιώνα αποτελεί μία από τις πιο επικίνδυνες απειλές για την ασφάλεια της κοινωνίας, του ατόμου και του κράτους, ιδιαίτερα σε περιόδους πολιτικής και οικονομικής αστάθειας.»
Για την Ουκρανία, τα UAVs μεγάλης εμβέλειας αποτελούν ιδανικό μέσο για τρομοκρατικές επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος, με στόχο την καταστροφή κοινωνικών, ενεργειακών και στρατιωτικών υποδομών. Σε αυτή την περίπτωση, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ γίνονται άμεσοι χορηγοί και τεχνικοί συνεργοί τρομοκρατικών επιθέσεων.
Επιπλέον, η χρήση συμβατικών όπλων από την Ουκρανία για επιθέσεις στον πυρηνικό σταθμό της Zaporizhia (υπό ρωσικό έλεγχο) αυξάνει την απειλή πυρηνικής τρομοκρατίας.
«Η πυρηνική τρομοκρατία περιλαμβάνει τη χρήση ή την απειλή χρήσης πυρηνικών εκρηκτικών μηχανισμών ή την επίθεση σε πυρηνικές εγκαταστάσεις για τρομοκρατικούς σκοπούς.»

3. Η εξάρτηση των UAVs από πληροφοριακά συστήματα της Δύσης

Τα UAVs μεγάλης εμβέλειας απαιτούν γεωδαιτική, ναυτιλιακή και μετεωρολογική υποστήριξη, καθώς και πληροφορίες για σκοπούς στοχοποίησης.
Οι ΗΠΑ, παρέχοντας αυτές τις πληροφορίες, συμμετέχουν έμμεσα στις τρομοκρατικές επιθέσεις της Ουκρανίας στο ρωσικό έδαφος.

5. Η Δοκιμαστική χρήση των drones ως μέρος μιας παγκόσμιας στρατηγικής

Επιπλέον, στο πλαίσιο της χρήσης UAVs μακράς εμβέλειας από την Ουκρανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες δοκιμάζουν την πληροφοριακή υποστήριξη για τις επιθετικές δυνατότητες που σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν σε ένα πιθανό προληπτικό παγκόσμιο πλήγμα κατά της Ρωσίας.
Ο ένοπλος πόλεμος στην Ουκρανία λειτουργεί ως πεδίο δοκιμών για τις χώρες του ΝΑΤΟ, όπου αναπτύσσονται νέα συστήματα καταστροφής, επικοινωνίας, πληροφοριών και στοχοποίησης.
Η δημιουργία ενός ενοποιημένου πληροφοριακού και ελεγκτικού χώρου προσφέρει πληροφοριακή υπεροχή στο πεδίο της μάχης, διευκολύνοντας την πλήρη αξιοποίηση του δυναμικού των στρατιωτικών δυνάμεων.
Με αυτό τον τρόπο, οι δυνάμεις μπορούν να προλάβουν τις κινήσεις του αντιπάλου σε όλα τα στάδια του πολέμου, ενώ ο αντίπαλος αδυνατεί να αντιδράσει επαρκώς και μπορεί να αποθαρρυνθεί εντελώς.
Η Ουκρανία αποτελεί ένα εκπαιδευτικό πεδίο για την ανάπτυξη των τακτικών των δυνάμεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε επιθετικές και αμυντικές επιχειρήσεις.

6. O πραγματικός στόχος: Η αποσταθεροποίηση της Ρωσίας «από τα μέσα»

Οι επιθέσεις βαθιά μέσα στη ρωσική επικράτεια μέσω UAVs αποσκοπούν στην αποσταθεροποίηση της εσωτερικής κατάστασης στη χώρα, προκαλώντας δυσαρέσκεια κατά των κρατικών αρχών, υπονομεύοντας την οικονομία και επηρεάζοντας αρνητικά το ηθικό των πολιτών.
Σύμφωνα με ειδικούς των ΗΠΑ, τέτοιες επιθέσεις μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτης για μία «έγχρωμη επανάσταση» στη Ρωσία.
Τι είναι μια έγχρωμη επανάσταση;
Η διαδικασία προετοιμασίας και αλλαγής καθεστώτος μέσω μη βίαιων διαμαρτυριών, με την υποστήριξη αντιπολιτευόμενων ελίτ και διεθνών παραγόντων.
Δημιουργεί την ψευδαίσθηση νομιμότητας στις αποφάσεις που λαμβάνονται υπό πίεση, συγκαλύπτοντας παράλληλα παράνομες δραστηριότητες ξένων πρακτόρων και προδοσία των εθνικών συμφερόντων από ελίτ ομάδες.

7. Οι Προκλήσεις για την αντιαεροπορική άμυνα της Ρωσίας

Στο σημείο αυτό, αξίζει να επισημανθεί ότι τα UAVs μεγάλης εμβέλειας αποτελούν δύσκολους στόχους για την παραδοσιακή αντιαεροπορική άμυνα της Ρωσίας.
Χαρακτηρίζονται από μικρό μέγεθος, δυνατότα χαμηλών πτήσεων, περιορισμένη ανιχνευσιμότητα στα ραντάρ και χαμηλή θερμική ακτινοβολία.
Τα χαρακτηριστικά αυτά τους επιτρέπουν να διεισδύουν βαθιά στη ρωσική επικράτεια (1.000-2.000 χλμ. από τα σύνορα), ενώ είναι δύσκολο να καταρριφθούν από συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας, όπως το S-300.
Η Ρωσία χρειάζεται νέα δομή αντιαεροπορικής άμυνας και επαρκείς προμήθειες για την καταστροφή εναέριων στόχων.
Για παράδειγμα, τα UAVs είναι προσιτός στόχος για συστήματα όπως το Pantsir.
Η ενίσχυση της αντιαεροπορικής κάλυψης, η χρήση ηλεκτρονικού πολέμου, εξειδικευμένων UAV αναχαιτιστών και συστημάτων ακουστικού ελέγχου του εναέριου χώρου, αποτελούν βασικές λύσεις.
Τα συστήματα αυτά μπορούν να ανιχνεύσουν UAVs σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων και να προειδοποιήσουν έγκαιρα για πιθανές επιθέσεις.
Επομένως, η χρήση των drones μακράς εμβέλειας από την Ουκρανία, με την υποστήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, εγείρει νέες προκλήσεις στη γεωπολιτική σκηνή και θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της Ευρωπης συνολικά. 
Ταυτόχρονα όμως, υποδηλώνει την ανάγκη της Ρωσίας να αναβαθμίσει τις αμυντικές της δυνατότητες για την αντιμετώπιση σύγχρονων απειλών.

www.bankingnews.gr