Η Ελλάδα με τις πρωτιές, ξεμένει…από νέους

Μερικές φορές θα μείνουμε στα «μπράβο» και στα «πρέπει». Πολύ μικρότερη σημασία δίνουμε στις επιμέρους επισημάνσεις.

​

Στις αξιολογήσεις των οίκων έχουμε μάθει να βλέπουμε την τελική «βαθμολογία». Άντε να δώσουμε λίγη προσοχή και στις προοπτικές για να δούμε πότε και εάν θα έρθει η επόμενη αναβάθμιση.

Μερικές φορές θα μείνουμε στα «μπράβο» και στα «πρέπει». Πολύ μικρότερη σημασία δίνουμε στις επιμέρους επισημάνσεις.

Είναι λοιπόν κάτι, το οποίο μας επισημαίνουν σταθερά και επίμονα επενδυτικοί οίκοι και οίκοι αξιολόγησης, αλλά μάλλον δεν θέλουμε να το καταλάβουμε. Η Ελλάδα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των δυναμικών (σε σχέση με τις άλλες οικονομίες του ευρώ) ανάπτυξης, η χώρα που από κακός μαθητής έγινε πρότυπο και που με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών πόρων προχωρά μπροστά, μπορεί και να κολλήσει… στην ανηφόρα.

Γιατί; Επειδή έχει μπροστά τις δύο μεγάλες προκλήσεις, για τις οποίες δεν φαίνεται να έχει προετοιμαστεί ιδιαίτερα.

α) Την κλιματική αλλαγή (και την εκδήλωση ολοένα και πιο συχνών ακραίων φαινομένων, από mega πυρκαγιές έως φονικές πλημμύρες).

β) Τις άκρως αρνητικές δημογραφικές τάσεις. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο πληθυσμός μας βαίνει προς συρρίκνωση.

Έτσι την ώρα που ο Economist μας τοποθετούσε και πάλι στην 5αδα των οικονομιών με τις καλύτερες επιδόσεις, το CΝΒC έδινε μία «απόκοσμη ματιά στο μέλλον της Ελλάδας», προειδοποιώντας ότι απειλούμαστε με πληθυσμιακή κατάρρευση.

«Η Λάστα είναι μόνο ένα από τα εκατοντάδες ερημωμένα  χωριά – «φαντάσματα» που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα. Μία ολοφάνερη απόδειξη  της πολυετούς μείωσης των γεννήσεων, της οικονομικής δυσπραγίας και της μαζικής μετανάστευσης. Η μείωση του πληθυσμού δημιουργεί μεγάλη πίεση σε μια χώρα που μόλις βγήκε από την κρίση, καθώς δεν επαρκούν οι νέοι για να στηρίξουν την οικονομία για τις επόμενες γενιές». Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο τρομακτικό για μία χώρα, από το να μην έχει αρκετούς νέους να της υποσχεθούν προοπτική.