Η πολιτική και ως θέαµα
Νίκος Σίμος – Άρθρο γνώμης
Είναι επομένως δεδομένο ότι ο και με ημερομηνία λήξης πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και νυν αρχηγός του Κινήματος Δημοκρατίας δεν αναδείχτηκε για πολιτικούς λόγους πρόσωπο της χρονιάς, αλλά για τη συμμετοχή του σε όσα ευτράπελα είδε η κοινωνία να συμβαίνουν στον χώρο της Αριστεράς. Μάλιστα, αν υπήρχε στη σχετική έρευνα και ερώτηση για το κόμμα της χρονιάς, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναδεικνυόταν πρώτος χωρίς αντίπαλο!
Επομένως, η πολιτική όντως προσφέρει και θέαμα, το οποίο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις , θα εξακολουθεί να προσφέρει, πάλι με πρωταγωνιστές όσους κινούνται στον αριστερό χώρο. Διότι σε τελευταία ανάλυση σε θέαμα εξελίχθηκε και η πορεία όσων αποχώρησαν, λόγω Κασσελάκη, από τον ΣΥΡΙΖΑ για να ιδρύσουν μία Νέα Αριστερά -με τα παλαιά υλικά του ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως-, η οποία αγκομαχάει πλέον όχι απλώς να μπει στη Βουλή, αλλά να ξεπεράσει σε δημοτικότητα το 1,5%. Όντως, ορισμένες φορές ο κόσμος είναι σοφός.
Πέραν όμως των εξελίξεων, όπως προαναφέρθηκε, στον αριστερό χώρο, το πρόσωπο της χρονιάς που φέρει το όνομα Κασσελάκης είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει σημαντικά στην ψυχαγωγική πλευρά της πολιτικής με το βιβλίο που γράφει και το οποίο προφανώς θα αποκαλύπτει πολλά από εκείνα που μας διασκέδασαν εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ. Και κυρίως τις σχέσεις του με τον Αλέξη Τσίπρα. Αν υπάρχουν και διάλογοι που διημείφθησαν μεταξύ τους, ασφαλώς το βιβλίο θα τοποθετηθεί στα ράφια των βιβλιοπωλείων με την ταμπέλα «Θρίλερ». Αν και θα ταίριαζε και σε ράφια με την ταμπέλα «Κωμική λογοτεχνία».
Δικαιούται ως πρόσωπο της χρονιάς -έστω και δεύτερο- να μονοπωλεί τη συμβολή στη διατήρηση του θεάματος στην πολιτική και κατά τους προσεχείς μήνες. Διότι στο θεάρεστο αυτό έργο για την κοινωνία, που πολλές φορές πλήττει, θα έχει συνοδοιπόρους ο Στέφανος και τους υπόλοιπους συντρόφους της αριστεροσύνης, οι οποίοι πασχίζουν να συνεννοηθούν και να συμπήξουν ένα μέτωπο ενάντια στην επάρατο Νέα Δημοκρατία που κυβερνάει και όλοι αυτοί, οι υπόλοιποι, συνεχίζουν να ρίχνουν νερό στον μύλο της. Διότι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν είναι δυνατόν να βασίζονται για το δικό τους μέλλον σε πιθανά λάθη που θα κάνει αυτός που κυβερνάει. Κάτι πρέπει να κάνουν και αυτοί, εκτός από το να προσφέρουν θέαμα…
*Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή του Σαββάτου