Μανώλης Χριστοδουλάκης : Με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία, όχι στους εαυτούς μας

Η διεξαγωγή των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ συμπίπτει με δύο διπλά «Ιωβηλαία»: Αυτό της Μεταπολίτευσης και της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ, ως ο εκφραστής της δημοκρατικής παράταξης, εμβάθυνε και καθόρισε τη Μεταπολίτευση, δικαιώνοντας τα αιτήματα αγώνων και αγωνιών της προδικτατορικής Ελλάδας για κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική απελευθέρωση, συμφιλιώνοντας τους Έλληνες μεταξύ τους και πετυχαίνοντας την ισότιμη συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Μέσα από μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε μία Ελλάδα που μπόρεσε και πάλι να πιστέψει στις δυνατότητες της, που μπόρεσε να κοιτάξει το μέλλον, αλλά και τη γειτονιά της με αυτοπεποίθηση, δίνοντας την ευκαιρία σε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα να διαμορφώσουν το δικό τους σχέδιο ζωής, χωρίς το φόβο της κοινωνικής καθήλωσης ή της κρατικής αδικίας και παρακολούθησης.

Η Ελλάδα της «Αλλαγής», του «Εκσυγχρονισμού», της «Διαύγειας» είχαν ως κοινό ότι πήγαιναν πάντοτε τη χώρα μπροστά, νικώντας τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης και της συντήρησης, με επίκεντρο τον χειραφετημένο πολίτη που δεν έχει ανάγκη τον οποιονδήποτε πάτρωνα για να προκόψει.

Αυτή η ιδιαίτερη συγκυρία, λοιπόν, προσδίδει στην όλη διαδικασία επιπλέον πολιτικό βάρος, και είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να ανταποκριθούμε στις αυξημένες προκλήσεις, αλλά και προσδοκίες που δημιουργούνται στον προοδευτικό κόσμο.

Πρώτη πρόκληση είναι αυτή τη συμμετοχής. Πρέπει στις 6 Οκτωβρίου οι προοδευτικοί πολίτες να πειστούν ότι αυτή η κάλπη τους αφορά, να προσέλθουν μαζικά και να αναδείξουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και τον αυριανό Πρωθυπουργό. Να πειστούν ότι είναι κάλπη εθνική, και όχι απλώς κομματική. Και ότι η μαζική συμμετοχή δεν είναι μόνο προϋπόθεση ισχυρής νομιμοποίησης, αλλά και επανεπιβεβαίωση της εμπιστοσύνης και των δεσμών του ΠΑΣΟΚ με την κοινωνική του βάση.

Δεύτερη πρόκληση είναι αυτή της ενεργού ένταξης. Και το 2021, οι διαδικασίες μας ήταν μαζικές. Όμως η συμμετοχή αυτή δεν μπόρεσε ποτέ να συμβαδίσει με τη μετέπειτα συμμετοχή στην κομματική ζωή. Πρέπει να ανοίξουμε τις πόρτες του κόμματος στην κοινωνία και να την πείσουμε ότι μπορεί ισότιμα να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων και στη διαμόρφωση των πολιτικών. Να εμπνεύσουμε το αίσθημα της συλλογικότητας ξανά, της συνδιαμόρφωσης και της συναπόφασης, που τελικά θα γινεί δύναμη εξωστρέφειας για τους αγώνες που πρέπει να δώσει ενωμένη η παράταξη στην κοινωνία.

Τρίτη πρόκληση είναι η κατάρτιση ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος διακυβέρνησης ακριβώς με τη συμμετοχή της κοινωνίας. Πρόγραμμα με γωνίες και όχι στρογγυλέματα. Με ρήξεις, τομές και συγκρούσεις με συμφέροντα προς όφελος των πολλών. Που θα διαμορφώσει νέες κοινωνικές συμμαχίες, που θα εμπνεύσει ξανά την εμπιστοσύνη όλων όσων σήμερα απογοητεύονται και αποστασιοποιούνται. Ένα πρόγραμμα που θα καταστεί κυβερνητικό και εφαρμόσιμο από τις επόμενες εθνικές εκλογές.

Έχουμε ανάγκη να εμπνεύσουμε ξανά στον προοδευτικό κόσμο την αυτοπεποίθηση της νίκης. Ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κερδίσει τη ΝΔ, ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να συσπειρώσει τις ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις και ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αλλάξει τον εαυτό του για να αλλάξει τη χώρα με την κοινωνία στο επίκεντρο και όχι στο περιθώριο.

Τις επόμενες εβδομάδες καθήκον όλων μας είναι να μπολιάσουμε τον προοδευτικό κόσμο με τα μηνύματα της αισιοδοξίας, της συμμετοχής και της αυτοπεποίθησης. Και όπως πάντα, με την πολιτική στο επίκεντρο.