Μάριος Αθανασίου: Εiμαι ντροπαλός, οδηγήθηκα στην πολιτική από την ανάγκη να είμαστε όλοι καλύτερα

Για τα μηνύματα που εισπράττει για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για την μπάλα, τις διασπάσεις, την υποκριτική και το μέλλον στην Ευρώπη μιλά στο in ο υποψήφιος για την Ευρωβουλή Μάριος Αθανασίου.

​

Υπό το κλίμα των ημερών, προεκλογικό και εορταστικό μετά την κατάκτηση του κυπέλλου από τον Ολυμπιακό, ο Μάριος Αθανασίου υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωβουλή μιλά στο in για την μπάλα, τον «προπονητή Κασσελάκη», τις ευθύνες που έχει ένας αρχηγός.

Για τη σχέση του με την πολιτική εξομολογείται γιατί πήρε την απόφαση να εμπλακεί και πως το βιώνει. «Ειμαι ντροπαλός και ζορίζομαι, όμως με οδήγησε στην πολιτική η ανάγκη μου να είμαστε όλοι καλύτερα».

Ως προς τις διασπάσεις στο κόμμα αναφέρει  πως τον στεναχωρούν αλλά «κάνεις σεβαστή μια επιλογή. Δεν μπορεί να κρατάμε το ζευγάρι με το ζόρι». 

Αγωνίζομαι για να ζουν οι πολίτες με αξιοπρέπεια και για να υπάρχει αξιοκρατία

Για την πολιτική: Είναι πιο δύσκολη από όλα και από την μπάλα

«Δεν παίζω μπάλα. Παρακολουθώ, την αγαπάω, μου αρέσει, η ομάδα μου είναι ο Ολυμπιακός» λέει και σημειώνει ότι η πολιτική είναι πιο δύσκολη από όλα, γιατί τα υπόλοιπα είναι μετρήσιμα. Αναφέρει ότι για να φτιάξεις μια ποδοσφαιρική ομάδα έχεις μπούσουλα: καλό τεχνικό διευθυντή, θα πάρεις έναν καλό προπονητή, θα ψάξεις τους καλύτερους παίκτες. Αλλά στην πολιτική, σημειώνει, το να κάνεις μια εσφαλμένη πολιτική, να πάρεις μια εσφαλμένη πολιτική απόφαση, μπορεί να παίξει πραγματικά ρόλο για τη ζωή πολλών ανθρώπων για μεγάλο διάστημα. Και είναι πολύ πιο σοβαρό. Απαιτεί πολύ μεγαλύτερη υπευθυνότητα, ικανούς ανθρώπους και θάρρος στις επιλογές.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη: Δίνει ρόλο στα μέλη του

Αναφέρει πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που είναι λίγο διαφορετικό, δίνει πολύ μεγαλύτερο βάρος στο λαό. Ο κόσμος μέσα στις οργανώσεις εκφράζει τις απόψεις του, συναποφασίζει, ο πρόεδρος ακούει τη βάση και τις προτάσεις της και τις εκφράζει ως πολιτική θέση. Ένα δεξιό κόμμα λειτουργεί λίγο διαφορετικά. Τώρα δεν λέμε ποιο είναι καλύτερο χειρότερο, αλλά αυτό είναι.. Οπότε ο αρχηγός, αυτό που λέμε προπονητής, αποφασίζει. Ακούει και σέβεται οπωσδήποτε τους ανθρώπους του, τη βάση, και την εκφράζει όσο καλύτερα γίνεται. Όμως την ευθύνη την έχει πάντα αυτός. Άμα γίνει κάτι στραβό δεν έχεις να πεις παιδιά, ο κόσμος αποφάσισε κάτι λάθος. Εσύ έχεις κάνει τις επιλογές.

Για την επικοινωνία με τον κόσμο: Είναι πραγματικά κάτι πολύ ωραίο

Σχετικά με τη διαφορά μεταξύ της εμπειρίας που είχε στις εθνικές εκλογές και τώρα στις ευρωεκλογές αναφέρεται στο γεγονός ότι πάει πλέον παντού, σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο στο βόρειο τομέα. Είναι πραγματικά κάτι πάρα πολύ ωραίο η επικοινωνία με τον κόσμο και η επαφή, σημειώνει. «Είναι ένα κλισέ που χρησιμοποιούν όλοι, αλλά είναι μεγάλη αλήθεια. Γιατί είναι τελείως διαφορετικό να διαβάζεις, τι πρόβλημα μπορεί να έχουν οι άνθρωποι στη Λαμία για παράδειγμα και άλλο να το ακούς από τους ίδιους. Ο κόσμος μπορεί να μην αντιλαμβάνεται ακριβώς τη διαφορά μεταξύ ευρωεκλογών και εθνικών εκλογών, για το πρόβλημά του λέει. Δεν τον ενδιαφέρει πώς θα το λύσεις, αν υπάρχει τρόπος να το λύσεις από την Ευρωβουλή». 

Διαπιστώνω μεγαλύτερη δυσαρέσκεια του κόσμου σε σχέση με τις εθνικές εκλογές

 

Για την αλλαγή στον ΣΥΡΙΖΑ: Υπάρχει μια απεύθυνση σε εμάς που δεν την είχαμε

Για την αλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ, υπό την προεδρία του Στέφανου Κασσελάκη, ο κ. Αθανασίου λέει χαρακτηριστικά ότι «ο κόσμος δεν λέει τίποτα είμαστε καλύτερα, είμαστε χειρότερα. Εγώ αυτό που καταλαβαίνω – και δεν ξέρω αν αυτό θα εκφραστεί πραγματικά με νούμερα- είναι μία στροφή της κοινωνίας στο κάντε κάτι εσείς». Τονίζει δε ότι «τον ΣΥΡΙΖΑ τον βλέπω πιο νεανικό, εννοώ ότι προσπαθεί να βρει ένα βηματισμό». 

Για τους τομείς που εστιάζει: Στην κοινωνική πολιτική 

Η κοινωνική πολιτική και η στήριξη της οικογένειας και των παιδιών είναι αυτά στα οποία εστιάζω, αναφέρει ο κ. Αθανασίου. Είναι ένα αντικείμενο που προσπαθώ να ενημερωθώ, να μάθω και να ασχοληθώ τα τελευταία χρόνια περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα. Ως προς τις δυσκολίες τονίζει ότι μπορείς να το κάνεις. Μπορεί να έχεις και χορηγούς που βοηθούν και ανθρώπους που βοηθούν, αλλά προτιμώ να τα φροντίζει το κράτος. 

Στην ευρωπαϊκή πολιτική αυτό δεν είναι ουτοπικό, όπως σημειώνει ο κ. Αθανασίου. Θέλει τις σωστές συμμαχίες, θέλει να βρεις κι άλλους ανθρώπους που έχουν το ίδιο όραμα, να βγουν σωστές προτάσεις και να προκύψει κάτι που θα ωφεληθεί και η Ελλάδα και Ευρώπη. Ένα μεγάλο θέμα είναι αν μπορείς να καταφέρεις  θεσμικά τη δυνατότητα μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μπορούν να στηρίζονται οι μονογονεϊκές οικογένειες.

Για τα ευρωπαϊκά κονδύλια: το θέμα είναι πώς τα χρησιμοποιείς

Σύμφωνα με τον κ. Αθανασίου πρέπει να έχεις ένα πρόγραμμα και χρειαζόμαστε έναν τρόπο να κινηθεί η μηχανή και μετά για το πώς θα κινείται η μηχανή. Και τη βοήθεια θεωρητικά την έχεις, τονίζει ο κ. Αθανασίου γιατί  η χώρα τα τελευταία χρόνια κινείται με τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια να τα παίρνεις, αλλά πώς τα χρησιμοποιείς; Προς ποια κατεύθυνση; Αυτή είναι μια διαφορετική πολιτική, μια διαφορετική αντίληψη πολιτικής ανάμεσα στα δεξιά κι αριστερά. «Το ΠΑΣΟΚ είναι λίγο πιο κοντά σε εμάς», σημειώνει.

Εννοείται ότι δεν θα πεις ποτέ ότι θα εμποδίσεις την ιδιωτική πρωτοβουλία να αναπτυχθεί, λέει, προσθέτοντας όμως ότι «πρέπει να υπάρχει ένα όριο». «Δηλαδή το να μας κατηγορούν όλοι για τη φορολογία των υπερκερδών… Δεν είναι πολιτική μίσους. Είναι όταν το κέρδος παράγεται εις βάρος άλλων, έστω και κατά λάθος».  

Για την απόφαση να κατέβει στην πολιτική: Από την ανάγκη μου να είμαστε όλοι καλύτερα

Ο ίδιος εξομολογείται την πορεία μέχρι την απόφαση να εμπλακεί με την πολιτική και παραδέχεται ότι «δεν είμαι εξωστρεφής. Και είμαι ντροπαλός και ζορίζομαι. Το παλεύω όμως γιατί υπάρχει ένα άλλο κομμάτι. Προφανώς, είναι αυτό που με οδήγησε και στην υποκριτική και στην πολιτική. Είναι δηλαδή η ανάγκη μου να είμαστε όλοι καλύτερα, λειτουργώ για το εμείς και όχι το εγώ. Στη μονάδα δεν μπορούσα να βρω τίποτα. Και πάντα πίστευα ότι για να πάω εγώ καλά πρέπει να είμαστε όλοι καλά». 

Για την υποκριτική: Προσπαθείς να εκπαιδεύσεις μέσα από τις ιστορίες που λες

Η υποκριτική τι είναι λοιπόν; αναρωτιέται και συνεχίζει: «Είναι ιστορίες. Προσπαθείς να εκπαιδεύσεις μέσα από τις ιστορίες που λες τον κόσμο, το κοινό, σε πολύ βαθύτερο επίπεδο και πιο ουσιαστικό. Δηλαδή να εξηγήσεις πώς θα γίνει καλύτερος, πώς θα αποδέχεται, πώς θα σέβεται, πώς θα μάθει να κοιτάει στην ψυχή του. Με τέτοιες έννοιες ασχολείσαι και προσπαθείς αυτό το πράγμα να το μεταδώσεις. Άρα ούτως η άλλως το κάναμε. Μακάρι να άλλαζαν όλα μέσα από τον πολιτισμό».

Για την παιδεία: Χρειαζόμαστε πολλή περισσότερη δουλειά

Είμαι πάρα πολύ αυστηρός με τους Έλληνες, τονίζει ο κ. Αθανασίου και εξηγεί «αφού ξέρεις ότι ο άλλος μπορεί να κάνει πολλά, γιατί να κάνει λίγα; Είναι ένας λαός που δεν καταλαβαίνει ακόμα το μέγεθος που έχει, δεν θέλει να μπει στη διαδικασία να το κάνει. Δείχνουμε την εικόνα της τεμπελιάς, αλλά δεν το κάνουμε με τον σωστό τρόπο. Είμαστε άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουν, έχουμε μυαλό, έχουμε και συναίσθηση. Νομίζω ότι χρειαζόμαστε πολλή περισσότερη δουλειά στην παιδεία, όχι τόσο την ακαδημαϊκή, αλλά κυρίως την κοινωνική». 

Για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια: Είμαι πάντα υπέρ του Δημόσιου

Ως προς το ρόλο του δημόσιου σχολείου, απαντά «αριστερός είμαι εγώ. Εγώ είμαι πάντα υπέρ του δημοσίου». Όχι με τον αποκλεισμό του ιδιωτικού, ξεκαθαρίζει, «αλλά ας φτιάξει το Δημόσιο όπως πρέπει. Κάντο να λειτουργεί σωστά. Αν εγώ έχω περισσότερα λεφτά ή αν έτσι μου αρέσει, ενδέχεται να πηγαίνω σε κάποιο ιδιωτικό, είτε είναι νοσοκομείο είτε πανεπιστήμιο…Όμως και γι ‘αυτούς που δεν έχουν….  

Για τις διασπάσεις: Δεν μπορεί να κρατάμε το ζευγάρι με το ζόρι  

Ως προς τις διασπάσεις στο κόμμα αναφέρει ο κ. Αθανασίου πως με στεναχωρούν. Όταν έχεις συνυπάρξει με κάποιους ανθρώπους πολιτικά, έστω για ένα διάστημα και μετά φεύγουν, σου είναι δύσκολο. Ωστόσο, τονίζει οπωσδήποτε κάνεις σεβαστή μια επιλογή.  Δεν μπορεί να κρατάμε το ζευγάρι με το ζόρι.

 

​