Μαρνέλλος: Ο ρόλος της πράσινης αμμωνίας και μεθανόλης στην οικονομία του υδρογόνου
Στο ρόλο της αμμωνίας και της μεθανόλης στην ανάπτυξη της αγοράς υδρογόνου και την παραγωγή πράσινης ενέργειας αναφέρθηκε ο κ. Γιώργος Μαρνέλλος, Καθηγητής τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ μιλώντας την Πέμπτη στο 2o Hydrogen & Green Gases Forum που διοργανώνεται από το energypress στην Αθήνα.
Στο ρόλο της αμμωνίας και της μεθανόλης στην ανάπτυξη της αγοράς υδρογόνου και την παραγωγή πράσινης ενέργειας αναφέρθηκε ο κ. Γιώργος Μαρνέλλος, Καθηγητής τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ μιλώντας την Πέμπτη στο 2o Hydrogen & Green Gases Forum που διοργανώνεται από το energypress στην Αθήνα.
Ο κ. Μαρνέλλος αναφέρθηκε στις προοπτικές της αμμωνίας και της μεθανόλης ως παράγωγα του υδρογόνου η χρήση των οποίων αναμένεται να πενταπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια. Όπως σημείωσε, η αμμωνία και η μεθανόλη μπορούν να βοηθήσουν στην απεξάρτηση τομέων που είναι δύσκολο να απεξαρτηθούν από τον άνθρακα και η παραγωγή τους αναμένεται να πενταπλασιαστεί καθώς θα διευρυνθεί η εφαρμογή τους.
Πιο συγκεκριμένα, σημείωσε ότι το υδρογόνο το χρησιμοποιούμε ως εργαλείο για να εξαπλωθούν οι ΑΠΕ και να αντιμετωπιστεί το κενό στην ζήτηση και παροχή ενέργειας. Ωστόσο, επειδή πρέπει να το «τιθασσεύσουμε» , η τεχνική που έχει την μεγαλύτερη δυνατότητα αποθήκευσης για όσο διάστημα θέλουμε είναι η ηλεκτροχημική αποθήκευση όπου μιλάμε για το υδρογόνο και παράγωγά του. Και αυτό γιατί στην αλυσίδα αξίας το παράγουμε, πρέπει να το αποθηκεύσουμε και να το μεταφέρουμε στις τελικές του χρήσεις. Αναλύοντας περαιτέρω, αναφέρθηκε στις δυσκολίες αποθήκευσης καθώς το υδρογόνο, για να αποθηκευτεί, πρέπει να συμπιεστεί πολύ. Στο πλαίσιο αυτό υπάρχουν και άλλες τεχνολογίες αποθήκευσης (συμπιεσμένο και υγροποιημένο) αλλά και άλλοι τρόποι με την αξιοποίηση της αμμωνίας και της μεθανόλης. Δηλαδή, αντί να μεταφερθεί , μετατρέπεται μετά την παραγωγή σε αμμωνία ή μεθανόλη και αυτά χρησιμοποιούνται είτε αυτούσια είτε ξαναμετρατρέπονται.
Όπως εξήγησε, η αμμωνία αποτελεί το δεύτερο σημαντικότερο χημικό στον κόσμο (λιπάσματα, φαρμακευτικά προϊόντα κλπ) και σιγά σιγά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως καύσιμο ενώ για κάθε τόνο αμμωνίας εκπέμπονται 2 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα, άρα, όπως εκτίμησε, αξίζει τον κόπο να χρησιμοποιήσουμε πράσινο υδρογόνο για να πρασινίσουμε τον κλάδο της βιομηχανίας που αντιπροσωπεύει το 1% των εκπομπών.
Αναφορικά με τα κόστη, σημείωσε ότι περίπου το 2030 αναμένεται τα κόστη να καταστούν συγκρίσιμα με τις τεχνολογίες αμμωνίας συνδυαζόμενες με δέσμευση άνθρακα (μπλε αμμωνία). Τότε προβλέπεται ότι θα έχουν πέσει τα κόστη και αναφορικά με την περίπτωση των διατάξεων ηλεκτρόλυσης.
Όπως διευκρίνισε, το υδρογόνο αν παραχθεί από ηλεκτρόλυση, η ηλεκτρόλυση που θα το καταστήσει πιο ανταγωνιστικό είναι με ηλεκτρόλυση υψηλών θερμοκρασιών που θέλει λιγότερη ηλεκτρική ενέργεια.
Φυσικά, για να γίνουν ανταγωνιστικές οι τεχνολογίες παραγωγής αμμωνίας και μεθανόλης θα πρέπει να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας, να μειωθεί το κόστος παραγωγής υδρογόνου, ενδεχομένως να αυξηθούν τα δικαιώματα άνθρακα, να αυξηθεί η ζήτηση και να δοθούν επιδοτήσεις που θα βοηθήσουν να καταστούν οι τεχνολογίες ανταγωνιστικές το 2030.