Με όνομα βαρύ σαν ιστορία-Τα παιδιά των πρώην Προέδρων της Δημοκρατίας που μπήκαν στην πολιτική
Η κοινή πορεία του Μάρκου Κυπριανού και της Καίτης Κληρίδου, η αξιοσημείωτη σταδιοδρομία του Νικόλα και ο νεότερος
Συχνά στην Ελλάδα και όχι τόσο πολύ στην Κύπρο, γίνεται λόγος για οικογενειοκρατία. Ειδικά στην Ελλάδα με τις τρεις μεγάλες οικογένειες πολιτικών, τους Παπανδρέου, τους Καραμανλήδες και τους Μητσοτάκηδες, γίνονται επικριτικές αναφορές για την σκυταλοδρομία μεταξύ παππούδων, πατεράδων και εγγονών ή άλλων συγγενών, στην διαδοχή της εξουσίας.
Στην Κύπρο, ενδεχομένως και λόγω της σαφώς μικρότερης πολιτικής ιστορίας του τόπου, αυτό το φαινόμενο δεν είναι καθόλου ορατό, αν και η πλειοψηφία των παιδιών των Κυπρίων πρώην Προέδρων. ενεπλάκησαν ή ακόμη εμπλέκονται με την πολιτική. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό της θυγατέρας του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Γιώργου Βασιλείου, Σοφίας, η οποία μπαίνει στον στίβο της πολιτικής, ως υποψήφια με το Βολτ Κύπρου, στις επικείμενες Ευρωεκλογές.
Πλην του πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ο οποίος δεν είχε παιδιά και του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, οι θυγατέρες του οποίου δεν έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα το οποιοδήποτε ενδιαφέρον για την πολιτική, τα παιδιά των υπόλοιπων πέντε Προέδρων, ενεπλάκησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ξεκινώντας από τον διάδοχο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, Σπύρο Κυπριανού, ο ένας εκ των δύο υιών του, ο Μάρκος Κυπριανού, έχει να επιδείξει μια αξιοσημείωτη και μακρά πολιτική καριέρα. Το 1986 έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΟ και το 1990 μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος. Μάλιστα στις δημοτικές Εκλογές του 1986 διεκδίκηση για πρώτη φορά αιρετή θέση και εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος Λευκωσίας. Το 1991 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής με το ΔΗΚΟ ενώ επανεκλέχθηκε για το 1996 και το 2001. Το 2003 διορίστηκε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου, ενώ ένα χρόνο μετά, τον Μάιο του 2004 διορίστηκε ως ο πρώτος Κύπριος Ευρωπαίους Επίτροπος για τον Οικονομικό Προγραμματισμό και Προϋπολογισμό. Τον Νοέμβριο του 2004 ανέλαβε Ευρωπαίος Επίτροπος Υγείας, θέση που διατήρησε μέχρι το 2008.
Τον Μάρτιο του 2008, ο Μάρκος Κυπριανού διορίστηκε από τον Δημήτρη Χριστόφια ως υπουργός Εξωτερικών, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τον Ιούλιο του 2011, όταν και παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας μετά την τραγωδία στο Μαρί.
Μεγάλος νικητής των Προεδρικών του 1988 και διάδοχος του Σπύρου Κυπριανού, ήταν ο Γιώργος Βασιλείου, η θυγατέρα του οποίου κατέρχεται ως υποψήφια με το Βολτ Κύπρου, στις επικείμενες Ευρωεκλογές. Η Σοφία Βασιλείου, φρόντισε να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, που βγαίνει μπροστά, διεκδικώντας τη ψήφο των πολιτών κι αυτό διότι, έχει διατελέσει δημοτική σύμβουλος του Δήμου Λευκωσίας από το 2002 έως το 2006.
Η Σοφία Βασιλείου είναι εμπειρογνώμονας ποιοτικής έρευνας, έχει σπουδάσει Ανθρωπογεωγραφία και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Reading και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στις Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το βιογραφικό της, έχει μακρά εμπειρία σε ηλεκτρονικές μετρήσεις σε πραγματικό χρόνο για τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης στην Κύπρο τόσο για τοπικούς πελάτες, όσο και για λογαριασμό διεθνών οργανισμών για τους οποίους έχει εργαστεί για την παροχή ποιοτικής έρευνας και την ενσωμάτωση των πιο πρόσφατων σκέψεων στον τομέα για να προσφέρει μια εξατομικευμένη προσέγγιση και αξιοποιήσιμες γνώσεις στους πελάτες της. Το 2023 η Σοφία πήρε δίπλωμα θεραπευτικής γιόγκα και εργάζεται για την προώθηση της ευημερίας, ψυχικής υγείας και καλυτέρευσης της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.
Το 1993 τη σκυτάλη του κράτους από τον Γιώργο Βασιλειου, πήρε ο Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος κυβέρνησε για μια δεκαετία. Το μοναχοπαίδι του Γλαύκου Κληρίδου, η Καίτη Κληρίδου, έχει κι αυτή με τη σειρά της να επιδείξει μια μακρά σταδιοδρομία στην πολιτική.
Μεταξύ άλλων, ήταν ιδρυτικό μέλος και η πρώτη γραμματέας της γυναικείας οργάνωσης του ΔΗΣΥ (ΓΟΔΗΣΥ) και πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής και των Δικαιωμάτων της Γυναίκας του κόμματος. Επίσης, διετέλεσε για πολλά χρόνια ως μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου και του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος, καθώς και αντιπρόεδρος.
Όπως και ο Μάρκος Κυρπιανού, στις δημοτικές εκλογές του 1986 εκλέχθηκε για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος Λευκωσίας, ενώ επίσης όπως και ο Μάρκος Κυπριανού, το 1991 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής. Το 1996 επανεξελέγη, κάτι που απέτυχε να επαναλάβει και το 2001. Ωστόσο το 2004, μετά την εκλογή του Παναγιώτη Δημητρίου ως Ευρωβουλευτή, κατέλαβε τη θέση του, ωστόσο στις βουλευτικές του 2006, απέτυχε να επανεκλεγεί.
Τον Γλαύκο Κληρίδη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, διαδέχθηκε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο υιός του οποίου, ενδεχομένως να έχει να επιδείξει μέχρι σήμερα την πιο σημαντική, από παιδιά πρώην προέδρων πολιτική διαδρομή. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα συμπληρώσει το 2026 20 χρόνια παρουσίας του στη Βουλή των αντιπροσώπων, ενώ από το 2013, είναι πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος.
Στη διάρκεια των σπουδών του διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Κυπρίων (ΕΦΕΚ) Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ διετέλεσε οργανωτικός γραμματέας της Νεολαίας. Από τον Μάρτιο του 2009 έως και τον Ιανουάριο του 2013 ήταν αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ.
Μάλιστα, είναι ο μοναδικός που διεκδίκησε το ύπατο αξίωμα της Δημοκρατίας, αφού το 2018 ήταν υποψήφιος με τη στήριξη του ΔΗΚΟ της ΕΔΕΚ, του Κινήματος Αλληλεγγύης και των Οικολόγων. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, κατετάγη τρίτος και έμεινε εκτός δεύτερου γύρου, χωρίς να υποστηρίξει κάποιων εκ των ανθυποψηφίων του.
Το 2008 ο Δημήτρης Χριστόφιας, έλαβε τη σκυτάλη του κράτους από τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Σε ότι αφορά τα παιδιά του Δημήτρη Χριστόφια, ο Χρίστος, είναι αυτός που ακολουθεί κατά πόδας τα χνάρια του πατέρα του. Ο Χρίστος Χριστόφιας γεννημένος το 1983, εκλέχθηκε βουλευτής στις πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές του 2021.
Ο κ. Χριστόφιας διετέλεσε πρόεδρος και οργανωτικός (2005-2007) της Προοδευτικής Κ.Φ. Αθήνας, ενώ με την επιστροφή του στην Κύπρο διετέλεσε Γραμματέας του Φοιτητικού Τμήματος της ΕΔΟΝ, Κεντρικός Μαθητικός Υπεύθυνος της ΕΔΟΝ, Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας της ΕΔΟΝ και Γενικός Γραμματέας της ΕΔΟΝ μέχρι το 2020. Μάλιστα υπηρέτησε το ΑΚΕΛ, ως Οργανωτικός Γραμματέας της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Λευκωσίας-Κερύνειας και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ