Ο κίνδυνος της ακροδεξιάς στροφής για Ευρώπη και Ελλάδα… | Ειδήσεις, νέα για ΤΟΠΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ | Θεσσαλία Τηλεόραση

 Ο κίνδυνος της ακροδεξιάς στροφής για Ευρώπη και Ελλάδα… Του Γιάννη Κολλάτου Ζούμε σε ένα παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον χαοτικό, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς να προβλέψει  τι του ξημερώνει… Οι αναταράξεις  μετά το παγκόσμιο κραχ των επενδυτικών τραπεζών το 2008, συνεχίζονται 16 χρόνια μετά με τον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο Κίνας και ΗΠΑ και τους τοπικούς πολέμους της Ρωσίας στην Ουκρανία και του Ισραήλ με Παλιστίνιους και Ιρανούς στη Μέση Ανατολή, ενώ η Τουρκία καραδικεί ως δύναμη αναθεωρητισμού στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.. Σε αυτό το περιβάλλον η Ελλάδα και η Ευρώπη δίνουν εξετάσεις τον Ιούνιο με τις ευρωεκλογές με τον κίνδυνο της ακροδεξιάς στροφής λόγω των απογοητευσεων που οι πολιτικές ελίτ έφεραν να καραδοκεί. Το οικοδόμημα τρίζει καθώς δίνονται 100 δις ευρώ για τη στήριξη της Ουκρανίας αλλά ψίχουλα στους εκατομμύρια ευρωπαίους ανέργουςΗ ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να διαχειριστεί ένα  μεταμνημονιακό οικονομικό πρόγραμμα με υψηλή όμως εποπτεία και έχοντας το βραχνά της περικοπής των συντάξεων, να καθορίζει εν πολλοίς και τις πολιτικές εξελίξεις , ενώ τα μέτρα που λαμβάνει οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνιση της μεσαίας τάξης υπηρετώντας το δόγμα της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων με κάθε κόστος…Την ίδια ώρα ο Ντράγκι ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ προτείνει αντί της λιτότητας έναν νέο πρόγραμμα ενίσχυσης της εσωτερικής κατανάλωσης με ποσοτική χαλάρωση και επιδότηση μισθών, αφού λόγω του προστατευτισμού και του μερκαντελισμού που διέπει πλέον τις μεγάλες αγορές της Κίνας και των ΗΠΑ έχει χαθεί η δυνατότητα εξωστρέφειας της ευρωπαϊκής οικονομίας, κάτι που γνωρίζει καλά η «ατμομηχανή» της που είναι η Γερμανική οικονομία. Ωστόσο συναντά ένα τείχο σκληρού μονεταρισμού που οδηγεί όμως με μαθηματική ακρίβεθια στη φτώχεια. Και όταν ο λαοί φτωχοποιειούνται δεν έχουν πλέον τίποτε να χάσουν και εξεγείρονται όπως φάνηκε και με τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα τόσο στην Ευρώπη όσο και στην ΕλλάδαΤούτων δοθέντων οι όποιες εξαγγελίες περί «βαθμών ελευθερίας»  που υπάρχουν από τα πολιτικά κόμματα είναι για εσωτερική κατανάλωση . Όλα αυτά θα πρέπει να τύχουν της έγκρισης των δανειστών, ενώ σε παρόμοιε συνθήκες θριαμβεύουν πάντα οι λαϊκιστές Η αλήθεια είναι ότι η εθνική οικονομία για να μπορέσει να ανακάμψει και να πετύχει και τους στόχους των υψηλών πλεονασμάτων του  2,5% μέχρι το 2060, θα απαιτηθούν γενναίες τομές, άμεσες επενδύσεις , ριζική αναμόρφωση της φορολογίας και σταδιακή απεξάρτηση από το άγος του τεράστιου χρέους  με ανάπτυξη… Οι τομές αυτές  προϋποθέτουν πολιτική συνεννόηση για ανάληψη από κοινού του πολιτικού κόστους, από όλες τις δυνάμεις του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου και έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος ένα εθνικιστικό ακροδεξιό κόμμα, κάποια στιγμή στο ορατό μέλλον να αναλάβει τις τύχες της διακυβέρνησης της χώρας, καθώς θα συγκεντρώνει όους τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους, με δεδομένο ότι αναμένεται και έκρηξη του προσφυγικού τα προσεχή χρόνια… Επί της ουσίας λοιπόν η περιπέτεια για τη χώρα αλλά και για την ίδια την Ευρώπη τώρα ξεκινά, καθώς ο εθνικισμός κερδίζει συνεχώς έδαφος στη γηραιά ήπειρο, λόγω των αδιεξόδων του μονεταρισμού που ευνοεί τη συγκέντρωση πλούτου στα χέρια ολίγων και διαλύει τη μεσαία τάξη παγκοσμίως… Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η Κομισιόν απέτυχε με τη νέα ΚΑΠ αι επιχειρεί πλέον αποσπασματικές διορθώσεις πριν από τις ευρωεκλογές, διότι φοβάται ότι στο ευρωκοινοβούλιο θα αναπτυχθεί ένα μεγάλο μπλοκ, εθνικιστών και ευρωσκεπτικιστών και έτσι κινδυνεύει με αποδόμηση, η μοναδική επί της ουσίας Κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική που είναι η αγροτική, από συστάσεως της ΕΟΚ… Λένε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι  ένα αργοκίνητο καράβι, που αργεί-λόγω της γραφειοκρατίας- να λάβει αποφάσεις και να «στρίψει», να αλλάξει πορεία.. Πολύ φοβούμαι ότι τούτη τη φορά έχει πάρει εδώ και καιρό μία δεξιά στροφή που κινδυνεύει να είναι απότομη και να γίνει ακροδεξιά, αν δεν αλλάξει κουλτούρα και αν δεν επικρατήσουν και στους κόλπους της αντικομφορμιστές, που θα νοιαστούν πραγματικά να ενισχύσουν πολιτικές πχ για την ανεργία των νέων, που γιγαντώνεται, ή για τον τρόπο ενσωμάτωσης των προσφύγων.. Κοντολογίς η Ιθάκη είναι ακόμη μακριά και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα…