Ο «νέος κόσμος» του χρυσού
Οι αγορές μετοχών κάνουν «πάρτι» και το bitcoin καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, εν μέσω προσδοκιών για επιτοκιακές μειώσεις τον Ιούνιο, με τις
Οι αγορές μετοχών κάνουν «πάρτι» και το bitcoin καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, εν μέσω προσδοκιών για επιτοκιακές μειώσεις τον Ιούνιο, με τις αναμενόμενες βεβαίως διορθωτικές κινήσεις. Πέρα όμως από την ανάληψη ρίσκου, στην όρεξη των επενδυτών προστίθεται και ο χρυσός. Μόνο τον Μάρτιο, η τιμή του πολύτιμου μετάλλου έχει ενισχυθεί 6% αγγίζοντας νέο ιστορικό υψηλό, με τους αναλυτές να το βλέπουν στα 2.300 δολάρια και άνω στο δεύτερο τρίμηνο.
Παραδοσιακά, οι επενδυτές στρέφονται στο ασφαλές καταφύγιο του χρυσού σε περιόδους γεωπολιτικής έντασης και χρηματοοικονομικών κρίσεων, αλλά και για να θωρακιστούν απέναντι στον υψηλό πληθωρισμό. Και επειδή αποτιμάται σε δολάρια, η αξία του πολύτιμου μετάλλου μειώνεται όταν το νόμισμα ενισχύεται. Ωστόσο, πέρυσι και φέτος η τιμή του χρυσού αυξάνεται με αμείωτο ρυθμό, παρά την άνοδο των επιτοκίων, καταρρίπτοντας μάλιστα τους τελευταίους μήνες αλλεπάλληλα ρεκόρ, παρότι ο πληθωρισμός έχει περιοριστεί.
Ναι, υπάρχουν οι γεωπολιτικές ανησυχίες από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Ναι, οι κεντρικές τράπεζες ετοιμάζονται για τις πρώτες επιτοκιακές μειώσεις και αυτό ωθεί τους επενδυτές να συσσωρεύουν χρυσό με επιταχυνόμενο ρυθμό. Υπάρχει όμως ένα βασικό ερώτημα που φαίνεται να έχουν θέσει εδώ και καιρό οι κεντρικές τράπεζες κορυφαίων αναπτυσσόμενων χωρών: «Θέλουμε να έχουμε όλο το ενεργητικό μας επενδεδυμένο σε αμερικανικά ομόλογα;». Και αυτό ακριβώς είναι που κινεί τα νήματα και κάνει τις κεντρικές τράπεζες να αγοράζουν μαζικά χρυσό.
Η Κίνα αγόρασε το 2023 περισσότερους από 223 τόνους χρυσού και συνεχίζει ως έναν τρόπο διαφοροποίησης των αποθεμάτων της από αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες αναπτυσσόμενες χώρες που βλέπουν τον χρυσό ως μέσο αποθήκευσης αξίας έξω από ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο πλέον δεν εμπιστεύονται. Αναμφίβολα, οι κεντρικές τράπεζες βλέπουν κάτι να έρχεται μέσα σε μία «φούσκα» χρέους και επανατοποθετούνται. Το ερώτημα είναι εάν θα «σπάσουν» την παντοδυναμία του δολαρίου.
