Ούτε κρύο , ούτε ζέστη, ο κόσμος του ΠΑΟΚ αδιαφορεί για τα σενάρια που διακινούνται και αφορούν την προεδρία της ΕΠΟ

Αρθρογραφεί ο Δημήτρης Μπούζας

Το ενδιαφέρον των ΠΑΟΚτσήδων επικεντρώνεται αποκλειστικά στο πως θα πορευτεί η ομάδα τους στην τελική ευθεία των πλέι οφ, συγχρόνως όμως και στον προγραμματισμό της ανασυγκρότησης και αναμόρφωσης που επιβάλλεται να γίνει για τη νέα σεζόν. Δύσκολα να ερμηνευτεί η σιωπή των εμπλεκόμενων και να εκτιμηθούν οι αναμνήσεις από τις θητείες του Γραμμένου και του Ζαγοράκη.

Σαφέστατα και δικαιολογημένα έχει έρθει στην επικαιρότητα το θέμα της αλλαγής προσώπων και ιδιαίτερα της προεδρίας στην Εθνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Με τη λήξη της θητείας του σημερινού και τελευταίου ως εκ τούτου σχήματος, ο συμπαθής Μπαλτάκος αποχωρεί και όπως είναι επόμενο το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στον πιθανό διάδοχο του. Εδώ λοιπόν και αρκετό καιρό καλλιεργείται και ενισχύεται μια φημολογία ότι το πρόσωπο που θα τον διαδεχθεί, δεν είναι άλλο από τον Μάκη Γκαγκάτση.

Επιλογή προαποφασισμένη από τον Ιβάν και τον Μελισσανίδη κατά την άποψη των διακινούντων αυτά τα σενάρια, η οποία έγινε μετά το γκρέμισμα της παράγκας. Ένα γκρέμισμα πραγματικός άθλος. Και τον οποίο πιστώνεται αποκλειστικά και μόνο ο ηγέτης του ΠΑΟΚ, ο οποίος είχε αναλάβει προσωπικά αυτό το τεράστιο εγχείρημα, ξοδεύοντας χρόνο και χρήμα. Προσωπικά αυτό το «επίτευγμα» το θεωρώ λόγω των ανυπέρβλητων εμποδίων εφάμιλλο – αν όχι μεγαλύτερο – από την κατάκτηση του νταμπλ. Έτσι ξεκίνησε η ιστορία της τεράστιας αλλαγής δεδομένων μετά το ξερίζωμα της παντοκρατορίας του θρύλου.

Στη συνέχεια είχαμε την επιλογή του Σαλονικιού δικηγόρου Βαγγέλη Γραμμένου για την προεδρία (όχι οπαδού του ΠΑΟΚ με ότι σημαίνει αυτό) από τον Ιβάν. Η θητεία του συμπαθέστατου βορειοελλαδίτη από τον πρώτο χρόνιο μέχρι και τη λήξη της, κύλησε σε ένα τέμπο που βόλευε φανερά μια παρεούλα, η οποία εξυπηρετούσε «αλλότρια συμφέροντα» και είχε τους δικούς της στόχους και όχι αυτούς που ονειρευόταν ο ανύποπτος και άδολος Ιβάν. Δηλαδή την εξυγίανση του χώρου. Δυστυχώς λοιπόν και παρά τα «συμφωνημένα», ξεστράτισαν κάποιοι και έστησαν το δικό τους μπαϊράκι, αλλάζοντας τα πάντα. Ο Γραμμένος δεν μπόρεσε να αντιδράσει και έφυγε, διατηρώντας ομολογουμένως την αξιοπρέπεια του.

Τον διαδέχθηκε ο Ζαγοράκης ο οποίος σύντομα τα βρόντηξε και οργισμένος αποχώρησε, βλέποντας ότι τα πράγματα είχαν διαμορφώσει μια σέχτα που έλυνε και έδενε τα πάντα. Εν τω μεταξύ ο Ιβάν μετά από τον πρώτο χρόνο βλέποντας τα όσα συνέβαιναν, απογοητευμένος απέστρεψε το πρόσωπο του από την Εθνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και έκτοτε δεν ασχολήθηκε ποτέ. Ενδιάμεσα είχαμε και τις αλλεπάλληλες απόπειρες του λιμανιού να αλλάξει πραξικοπηματικά την ηγεσία της ΕΠΟ, με την βοήθεια του ανεκδιήγητου Αυγενάκη. Κάτι που δεν το κατάφερε.

Ερχόμαστε λοιπόν στο σήμερα με τα σενάρια της αναζωπύρωσης των σχέσεων Ιβάν – Μελισσανίδη να έρχονται στο φως και να μιλούν για συμφωνίες που αφορούν την από κοινού ευθύνη, για την επιλογή τόσο του προέδρου, όσο και του διοικητικού σχήματος που θα προκύψει μετά τις αρχαιρεσίες του Ιουλίου. Το αν ισχύουν όλα αυτά που διακινούνται, για να είμαστε ειλικρινείς δεν είμαστε σε θέση ούτε να τα διαψεύσουμε, αλλά ούτε και να τα επιβεβαιώσουμε. Όμως μας προκαλεί εντύπωση η σιωπή ασυρμάτου των εμπλεκομένων στα σενάρια προσώπων. Ούτε ο Ιβάν, ούτε ο Γκαγκάτσης έχουν βγει να πουν έστω και μία κουβέντα. Βέβαια και εν κατακλείδι και σε ότι αφορά τον κόσμο του ΠΑΟΚ, αυτή η «ιστορία» δεν τον αγγίζει στο παραμικρό.

Αδιαφορεί παντελώς και αυτό για δύο και μόνο λόγους. Ο ένας αφορά αυτό για το οποίο αυτή τη στιγμή καίγεται και είναι το πως θα πορευτεί η ομάδα του στα τελευταία παιχνίδια των πλέι οφ, παράλληλα με το πως θα οργανωθεί η ανασυγκρότηση και η αναμόρφωση του ρόστερ για τη νέα σεζόν. Και ο άλλος επίσης το ίδιο σοβαρός, που λέει πως ότι και να γίνει, όποιος και αν είναι πρόεδρος, αυτός που θα κάνει κουμάντο είναι ΑΛΛΟΣ και… ΓΝΩΣΤΟΣ. Τώρα οι σπασμωδικές κινήσεις του Βαγγέλη να «διεμβολίσει» την αντίπαλη παράταξη χρησιμοποιώντας ως «λαγό» τον Δήμαρχο του Βόλου, είναι κάτι που προκαλεί πολύ γέλιο. Από τη στιγμή που όλα δείχνουν πως οι «απέναντι» είναι… μπετόν αρμέ.

ΥΓ1: Αισιόδοξα τα μηνύματα από την παραμονή του Ηρακλή. Με λυμένα τα χέρια ο Μονεμβασιώτης θα προχωρήσει στην δημιουργία προοπτικών και προϋποθέσεων, που θα οδηγήσουν τον Ηρακλή πολύ σύντομα με τις ευχές όλων, εκεί που δικαιούται να είναι.

ΥΓ2: Τελικά μάλλον χωρίς κόσμο θα γίνει ο περιβόητος και πολύπαθος τελικός του κυπέλου. Στον περιθώριο του οποίου έχουμε τη μια εκ των δύο ομάδων να κινείται και να οργανώνεται με ηρεμία για το μεγάλο άλμα και την άλλη να προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα τεράστια προβλήματα που θα προκύψουν από τα οργανωμένα οπαδικά συλλαλητήρια.

ΥΓ3: Ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις από τον συμπαθέστατο Γιώργο Δώνη, σε μια πρόσφατη συνέντευξη του. Μίλησε για τον φανατικό ΠΑΟΚτσή πατέρα του και για τα δικά του επίσης συναισθήματα για τον Δικέφαλο.