Πλαστικός ή σάρκινος ο κόσμος μας;
Εκ πρώτης όψεως, η Ζιζέλ Πελικό δεν έχει καμία σχέση με τα γυναικεία πρόσωπα του Μαρ-α-Λάγκο. Θα ήταν εύκολο να υμνήσει κανείς τις ρυτίδες στο πρόσωπο της Γαλλίδας, παγκοσμίου συμβόλου, πλέον, για κάθε θύμα βιασμού, και να σαρκάσει με τα αλλοιωμένα χαρακτηριστικά των γυναικών του περιβάλλοντος του, οσονούπω και επισήμως, Αμερικανού προέδρου. Πίσω όμως από […]
Εκ πρώτης όψεως, η Ζιζέλ Πελικό δεν έχει καμία σχέση με τα γυναικεία πρόσωπα του Μαρ-α-Λάγκο. Θα ήταν εύκολο να υμνήσει κανείς τις ρυτίδες στο πρόσωπο της Γαλλίδας, παγκοσμίου συμβόλου, πλέον, για κάθε θύμα βιασμού, και να σαρκάσει με τα αλλοιωμένα χαρακτηριστικά των γυναικών του περιβάλλοντος του, οσονούπω και επισήμως, Αμερικανού προέδρου.
Πίσω όμως από το προφανές και μη συγκρίσιμο, πίσω από τις βιομηχανίες που καθορίζουν τα πρότυπα ομορφιάς, πίσω από τις τάσεις που επιβάλλουν μπότοξ και σολάριουμ στην Trumpland, πίσω από τους κρυφούς και φανερούς όρους αποδοχής της πάση θυσία νεότητας και αποστροφής του γήρατος, υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας. Η ζωή του καθενός και ο τρόπος που την αξιώνει.
Για την 72χρονη Ζιζέλ Πελικό, η οποία υπέστη περισσότερους από 200 βιασμούς, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η πολύκροτη δίκη είχε ιστορική σημασία και για τον εξής λόγο: για την απόφασή της, από την αρχή της διαδικασίας, να ζητήσει τη δημοσιοποίηση της ταυτότητάς της και την παρουσία κοινού στην αίθουσα. Η αποθέωσή της δεν οφειλόταν μόνο στο γεγονός ότι ο σύζυγός της, που την κοίμιζε με υπνωτικά χάπια, καταδικάστηκε σε 20 χρόνια κάθειρξη (με ενοχή και όλων των κατηγορουμένων)· αλλά και στη στάση της μέσα και έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου. Οι ρυτίδες και η ηλικία της, η φροντισμένη αλλά όχι εξεζητημένη εμφάνισή της δήλωναν ότι υπερασπίζεται μια πολυποίκιλη διαδρομή βίου και όχι ένα ρόλο.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, πολλοί, στον κύκλο του Τραμπ, σπεύδουν να αποκτήσουν το «πρόσωπο Μαρ-α-Λάγκο» (Mar-a-Lago face): φουσκωμένα χείλη, λείο δέρμα, επεμβάσεις τόσες ώστε το αποτέλεσμα να θυμίζει με δυσκολία τον παλιό εαυτό. Ειδικά η Λάρα Τραμπ, παντρεμένη με τον γιο του Ερικ, έχει υποστεί τις μεγαλύτερες μεταμορφώσεις προσπαθώντας να μοιάσει στην πεθερά της Μελάνια. Το άλλο πρόσωπο, ένας άλλος εαυτός δηλαδή, δεν έχει σχέση μόνο με τη «μάσκα» που κατασκευάζει κάποιος για να γίνει αποδεκτός. Αλλά και με τα πρότυπα που ακολουθεί.
Αραγε η Πελικό δεν θα επιθυμούσε να «τυπώσει» μια νέα ταυτότητα, να επιδιώξει μια νεότερη εκδοχή της, που θα τη βοηθούσε να κάνει λίφτινγκ στο παρελθόν της; Οι επιλογές του καθενός δηλώνουν και τον κόσμο στον οποίο επιθυμεί να ζήσει. Αν θα είναι πλαστικός ή σάρκινος. Αν θα είναι ακατοίκητος ή ανθρώπινος.
