Πολιτική γλίτσα και αλητεία με την ευγενική χορηγία του… Ερυθρού Σταυρού | Πολιτική
16 Ιούν 2024, 20:38 – Το Σάββατο, 15 Ιουνίου, ο Ερυθρός Σταυρός πραγματοποίησε εκδήλωση στο Ωδείο Αθηνών (αμφιθέατρο Ιωάννης Δεσποτόπουλος). Η εκδήλωση υποτίθεται πως θα ήταν (έτσι προπαγανδίστηκε δηλαδή) μια τελετή απονομής βραβείων σε μαθητές από σχολεία της Ελλάδας που διακρίθηκαν σε τρεις πανελλαδικούς νεανικούς μαθητικούς διαγωνισμούς (ζωγραφικής, κολλάζ και σκίτσου) με τις θεματικές ενότητες που επέλεξε ο Τομέας Νεότητας
Το Σάββατο, 15 Ιουνίου, ο Ερυθρός Σταυρός πραγματοποίησε εκδήλωση στο Ωδείο Αθηνών (αμφιθέατρο Ιωάννης Δεσποτόπουλος). Η εκδήλωση υποτίθεται πως θα ήταν (έτσι προπαγανδίστηκε δηλαδή) μια τελετή απονομής βραβείων σε μαθητές από σχολεία της Ελλάδας που διακρίθηκαν σε τρεις πανελλαδικούς νεανικούς μαθητικούς διαγωνισμούς (ζωγραφικής, κολλάζ και σκίτσου) με τις θεματικές ενότητες που επέλεξε ο Τομέας Νεότητας του εν λόγω… μαγαζιού (σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας) και συγκεκριμένα: «1924-2024: 100 χρόνια δημιουργικής πορείας του Τομέα Νεότητας Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού – Ο Εθελοντισμός ως Στάση Ζωής», «Φυσικές Καταστροφές…. Ερυθρός Σταυρός… Οπου Υπάρχει Ανάγκη… Οσο Υπάρχουν Ανθρωποι» και «Ο Πόλεμος μέσα από τα παιδικά μάτια».
Οχι πως είχε καμιά καλή γνώμη για τον Ερυθρό Σταυρό και τους μηκυάδες εν γένει ο άνθρωπος, αλλά έπρεπε να παραστεί στην εκδήλωση, όπως πηγαίνουμε στις σχολικές γιορτές των παιδιών, των εγγονών, των ανιψιών μας. Αλλο, όμως, να κάνεις λίγες ώρες υπομονή υπό την αφόρητη μπουρδολογία τέτοιων εκδηλώσεων, για να χειροκροτήσεις το παιδί (και τ’ άλλα παιδιά) και άλλο να φας στη μάπα τη Βούλτεψη και τον Αυτιά. Δε θέλει και πολύ να σου… γυρίσει το μάτι και να γίνεις… μπαχαλάκιας, χωρίς να έχεις τέτοια πρόθεση.
Η εκδήλωση ήταν μια πρώτης τάξεως κυβερνητική φιέστα. Το καλεσμένο χορευτικό σχήμα χόρεψε δύο-τρεις χορούς στην αρχή, τα παιδιά τα ξεπετάξανε μέσα σε πέντε (κυριολεκτικά!) λεπτά στο τέλος και όλη την υπόλοιπη ώρα οι παριστάμενοι ήταν αναγκασμένοι να ακούνε τον οχετό των επισήμων της φιέστας. Και ήταν εκεί όλα τα… καλά παιδιά. Ο πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, βεβαίως, ένας εκπρόσωπος της ανυπ Υγείας Αγαπηδάκη (αυτηνής με το τόσο ωραίο… στόμα), η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Βούλτεψη (αυτή δε χρειάζεται συστάσεις) και ο νεοεκλεγείς ευρωπατέρας Αυτιάς (μάλλον ως τσόντα στους υπόλοιπους παρά ως επίσημος καλεσμένος). Το κυριότερο είναι πως οι διοργανωτές δεν είχαν προβλέψει να υπάρχουν συνεργεία με καθαριστικά για να μαζεύουν τη… γλίτσα και υπήρχε μεγάλος κίνδυνος για την ασφάλεια των συμμετεχόντων…
Προκλητικότερη εξ όλων η υφυπουργός Βούλτεψη, μιλούσε από το βήμα με πόνο ψυχής για τους πολέμους που γίνονται παντού στον κόσμο, για το πόσο προσπαθούν οι ίδιοι (ναι ναι, καλά καταλάβατε, αυτή και η κυβέρνηση Μητσοτάκη!) να κάνουν τον κόσμο καλύτερο κλπ κλπ. Ακολούθησε το τυπικό χειροκρότημα, οπότε εκεί δεν άντεξε ο άνθρωπος που όλη αυτή την ώρα «φόρτωνε». Σηκώθηκε και τους άρχισε στις γρήγορες: Είστε ψεύτες! Τολμάτε και μιλάτε εσείς που έχετε τα χέρια σας βαμμένα με το αίμα των παιδιών της Παλαιστίνης, που είστε συνένοχοι σε γενοκτονία, που βουλιάξατε εκατοντάδες πρόσφυγες ανοιχτά της Πύλου… Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
«Πες τα» ακούστηκε από καναδυό, ενώ οι υπόλοιποι παρέμειναν παγωμένοι. Σ’ αυτό το σημείο ο άνθρωπος ανέκτησε την ηρεμία του και ανατρίχιασε μπροστά στη σκέψη ότι θα πει τίποτα η Βούλτεψη με το απύλωτο στόμα και θα πρέπει να της απαντήσει αναλόγως. Σηκώθηκε επιδεικτικά και κινήθηκε προς την έξοδο, ενώ μερικοί τον χειροκρότησαν. «Ελάτε να μας τα πείτε έξω», του είπε μια… κυρία επί των τιμών του Ερυθρού Σταυρού. Η ευγένειά του τον εμπόδισε να της απαντήσει. «Τι λες, μωρή γκιόσα;» θα της λέγαμε εμείς.
Βγαίνοντας από το αμφιθέατρο για να κάνει ένα τσιγάρο και να ηρεμήσει, βρέθηκε περικυκλωμένος από τρία μπατσόνια, που φανερά προσπαθούσαν να τον κρατήσουν έξω, εκτελώντας εντολές, για να συνεχιστεί η αποκρουστική κυβερνητική φιέστα. Τους ρώτησε ήρεμα, τι θέλουν. Ενα μπατσόνι (αλήθεια, γιατί είναι και τόσο ηλίθιοι οι μπάτσοι;), του είπε ότι αυτά επιτρέπονται μόνο στην Πλατεία Συντάγματος κι ότι μπορούσε να πάει εκεί και να φωνάξει «Λευτεριά στην Παλαιστίνη»! Κανονικά, είπε το μπατσόνι, θα έπρεπε να σας μεταφέρουμε στο Τμήμα! «Για ποιο αδίκημα;», ρώτησε ο άνθρωπος. «Για το αδίκημα της διακοπής δημόσιας εκδήλωσης» (!!!) απάντησε σοβαρά ο Κλουζό και του… εξήγησε ότι του… κάνει χάρη που δεν τον πηγαίνει στο Τμήμα! Και δεν τον πηγαίνει γιατί και το μπατσόνι είναι… με το ΠΑΜΕ!
Δεν είναι νομικός ο άνθρωπος, αλλά αυτά τα ξέρει κάθε πολίτης. Κανένα αδίκημα δεν διέπραξε, αλλά πώς να το πει στον… σύντροφο μπάτσο; Απλώς έσκασε στα γέλια με τον βλάκα προβοκάτορα που νομίζει ότι βλάκες είναι οι πολίτες για να χάφουν τα παραμύθια που κατεβάζει η άρρωστη γκλάβα του.
Εμείς τι να πούμε τώρα; Οτι είναι… νόμιμο να προσπαθούν να γεμίσουν τις συνειδήσεις παιδιών με ψέματα και ρατσιστικά σκατά, αλλά είναι… παράνομο να φωνάξει κάποιος «Λευτεριά στην Παλαιστίνη»; Προτιμούμε να σχολιάσουμε την πολιτική αλητεία του κονφερανσιέ της φιέστας, που αφού ο πολίτης είχε αποχωρήσει και είχε δοθεί εντολή στα μπατσόνια να μην τον αφήσουν να ξαναμπεί στο αμφιθέατρο (όχι πως είχε τέτοια διάθεση), έλεγε από μικροφώνου: «Να έρθει ο κύριος μέσα να καταθέσει την άποψή του και να μιλήσουμε για όλα…»!
ΥΓ. Δεν ξέρουμε αν αληθεύει, αλλά γονέας παιδιού που συμμετείχε στην ίδια εκδήλωση είπε σε άλλους γονείς/συγγενείς ότι το παιδί του είχε προσκληθεί να λάβει κάποιο βραβείο, αλλά εξαιρέθηκε, με τη δικαιολογία ότι μπορούν τελικά να βραβευθούν μέχρι δύο παιδιά… Το παιδί είχε ζωγραφίσει κάτι σχετικά με το έγκλημα των Τεμπών…
