Πώς ψήφισε ο κόσμος το 2024 | Εκλογικά Νέα

Πώς ψήφισε ο κόσμος το 2024 | Εκλογικά Νέα | Politics Report

​

Ένας σημαντικός αριθμός χωρών επανέφερε τους κατεστημένους ηγέτες, από τους οποίους μερικές, όπως ο Cyril Ramaphosa της Νοτίου Αφρικής και ο Modi της Ινδίας, επανήλθαν στην εξουσία με μειωμένους αριθμούς και συνασπισμούς και όχι με τις μεγαλύτερες πλειοψηφίες που είχαν προηγουμένως.

Κατεστημένοι φορείς:

Αλγερία: Ο ηγέτης της Αλγερίας, Abdelmadjid Tebboune επανεξελέγη πρόεδρος με ένα Το 94,7 τοις εκατό ψήφισε τον Σεπτέμβριο.

Αζερμπαϊτζάν: Ο πρόεδρος Ιλχάμ Αλίεφ εξασφάλισε α πέμπτη περίοδος στην εξουσία τον Φεβρουάριο μετά από μια βαριά καταστολή των μέσων ενημέρωσης και απουσία πραγματικής αντιπολίτευσης.

Λευκορωσία: Ο Πρόεδρος Aleksandr Lukashenko διατήρησε την εξουσία στο νομοθετικό σώμα βουλευτικές εκλογές τον Φεβρουάριο. Θερμός σύμμαχος της Ρωσίας, ο Λουκασένκο έχει κατηγορηθεί για χειραγώγηση προηγούμενων εκλογών και εξουδετέρωση της πολιτικής αντιπολίτευσης. Η προεδρική ψηφοφορία θα διεξαχθεί τον Ιανουάριο του 2025.

Βουλγαρία: Το κεντροδεξιό κόμμα ΑΓΑΠΗΤΟΣ πήρε το προβάδισμα, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία, στις έβδομες πρόωρες εκλογές της χώρας σε τέσσερα χρόνια. Οκτώβριος.

Τσαντ: Ο Mahamat Idriss Deby επιβεβαιώθηκε ως ο νικητής του Μαΐου προεδρικές εκλογές αφού απέρριψε τις προκλήσεις από δύο χαμένους υποψηφίους – επεκτείνοντας τη διακυβέρνηση των δεκαετιών της οικογένειάς του. Στη χώρα διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές την Κυριακή 29 Δεκεμβρίου. Τα αποτελέσματα δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί.

Κομόρες: Ο Πρόεδρος Azali Assoumani κέρδισε ένα τέταρτη πενταετή θητεία στο νησιωτικό έθνος. Ανακηρύχθηκε νικητής έναντι πέντε αντιπάλων, με 62,97 τοις εκατό των ψήφων. Διαδηλώσεις συγκλόνισαν τη χώρα και επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας από τον στρατό μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Κροατία: Του πρωθυπουργού Αντρέι Πλένκοβιτς Η Κροατική Δημοκρατική Ένωση (HDZ) σχημάτισε συνασπισμό για να συνεχίσει να κυβερνά μετά τις εκλογές του Απριλίου.

Δομινικανή Δημοκρατία: Λουίς Αμπιντέρ κέρδισε μια δεύτερη θητεία τον Μάιο, με 58,5 τοις εκατό των ψήφων, μετά από μια σκληρή στάση για τη μετανάστευση από τη γειτονική Αϊτή που εξασφάλισε την υποστήριξή του.

Γεωργία: Το κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Όνειρο του δισεκατομμυριούχου ιδρυτή Μπιτζίνα Ιβανισβίλι κέρδισε περισσότερο από το 54 τοις εκατό των ψήφων στις βουλευτικές εκλογές. Τα αποτελέσματα θεωρούνται πλήγμα για τους φιλοδυτικούς Γεωργιανούς, οι οποίοι είχαν δώσει τις εκλογές ως επιλογή μεταξύ ενός κυβερνώντος κόμματος που έχει εμβαθύνει τους δεσμούς με τη Ρωσία και μιας αντιπολίτευσης που ήλπιζε να επισπεύσει την ενσωμάτωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ινδία: Το BJP του Narendra Modi κέρδισε μια τρίτη θητεία, αλλά όχι με πλειοψηφία – σε αντίθεση με προηγούμενες θητείες. Ο Μόντι αναγκάστηκε να σχηματίσει συνασπισμό για να κυβερνήσει, ενάντια σε μια αντιπολίτευση με επικεφαλής τον Ραχούλ Γκάντι που κέρδισε έδρες και προβολή σε ολόκληρη τη χώρα.

Λιθουανία: Ο Γκιντάουτας Παλούκας ανέλαβε πρωθυπουργός τον Δεκέμβριο, καθώς οι Σοσιαλδημοκράτες σχημάτισαν κυβέρνηση σε συνασπισμό με τα κόμματα Nemunas Dawn και For Lithuania με έλεγχο 86 εδρών στο κοινοβούλιο των 141 μελών.

Πακιστάν: Τον Φεβρουάριο, ο Πρωθυπουργός Shehbaz Sharif επέστρεψε στην εξουσία μετά από αμφιλεγόμενες εκλογές που είδαν το οικογενειακό του πολιτικό κόμμα, το Pakistan Muslim League Nawaz (PMLN) να αποτύχει να εξασφαλίσει από μόνο του τους αριθμούς. Το κόμμα Tehreek-e-Insaaf του Πακιστάν του πρώην πρωθυπουργού Imran Khan αποκλείστηκε πριν από την ψηφοφορία, αλλά οι υποψήφιοί του διαγωνίστηκαν ως ανεξάρτητοι, κερδίζοντας περισσότερες έδρες από οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Ο Σαρίφ σχημάτισε κυβέρνηση σε συνασπισμό με το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν. Το PTI καταγγέλλει εκλογική κακή πρακτική στην ψηφοφορία, κάτι που η κυβέρνηση αρνείται.

Ρωσία: Βλαντιμίρ Πούτιν κέρδισε τις πέμπτες προεδρικές εκλογές του με 87 τοις εκατό των ψήφων, το υψηλότερο αποτέλεσμα στη μετασοβιετική ιστορία της Ρωσίας.

Ρουάντα: Paul Kagame κέρδισε την τέταρτη θητεία του με 99 τοις εκατό των ψήφων. Οι επικριτές του τον κατηγορούν για καταστολή των αντιπάλων. Οι υποστηρικτές του ισχυρίζονται ότι οι επικριτές του είναι κάτι περισσότερο από δυτικές μαριονέτες που δεν θέλουν να αποδεχθούν τη δημοτικότητά του.

Νότια Αφρική: Κύριλλος Ραμαφόζα από το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο επανεξελέγη πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής για δεύτερη θητεία. Αφού έχασε την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά από το 1994, το κυβερνών Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο σχημάτισε έναν δυσκίνητο συνασπισμό με πολιτικούς αντιπάλους για να παραμείνει στην εξουσία.

Ταϊβάν: Τον Ιανουάριο, Λάι Τσινγκ-τε – γνωστός και ως William Lai – από το κυβερνών Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα (DPP) κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στην Ταϊβάν, παρά τις προειδοποιήσεις από την Κίνα να μην τον ψηφίσουν. Η Κίνα διεκδικεί την Ταϊβάν ως μέρος της επικράτειάς της και θεωρεί τον Λάι, ένθερμο επικριτή του Πεκίνου, ως αυτονομιστή. Ο Λάι ήταν αντιπρόεδρος της Ταϊβάν υπό τον απερχόμενο πρόεδρο Τσάι Ινγκ-γουέν.

Τόγκο: Το κυβερνών κόμμα UNIR του Τόγκο, υπό την ηγεσία του προέδρου Faure Gnassingbe, κέρδισε 108 από τις 113 έδρες στο κοινοβούλιο. Η σαρωτική πλειοψηφία ακολουθεί την έγκριση αμφιλεγόμενων συνταγματικών μεταρρυθμίσεων από το απερχόμενο κοινοβούλιο που θα μπορούσαν να επεκτείνουν την 57χρονη διακυβέρνηση της οικογένειας Gnassingbe.

Τυνησία: Τον Οκτώβριο, ο πρόεδρος Kais Saied κέρδισε μια δεύτερη θητεία στις προεδρικές εκλογές. Αρκετοί άλλοι υποψήφιοι για την προεδρία φυλακίστηκαν. Το 2021, ο Saied διέλυσε το εκλεγμένο κοινοβούλιο και ξαναέγραψε το σύνταγμα σε μια κίνηση που η αντιπολίτευση χαρακτήρισε πραξικόπημα.

Βενεζουέλα: Τον Ιούλιο, Ο Νίκολας Μαδούρο κέρδισε επανεκλογή με ποσοστό 51%. των ψήφων – η τρίτη νίκη του από τότε που ανέλαβε για πρώτη φορά πρόεδρος το 2013 μετά τον θάνατο του μέντορά του και πρώην προέδρου Ούγκο Τσάβες. Το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 25 χρόνια. Ξέσπασαν διαμαρτυρίες, με αίτημα τη δημοσιοποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων από μεμονωμένα εκλογικά τμήματα, καθώς η αντιπολίτευση δήλωσε ότι τα αποτελέσματα των εκλογών της 28ης Ιουλίου ήταν νοθευμένα. Η κυβέρνηση του Μαδούρο έχει καταστέλλει τους διαδηλωτές και τους ηγέτες της αντιπολίτευσης, αναγκάζοντας πολλούς να καταφύγουν σε ξένες πρεσβείες.

Νέοι ηγέτες:

Αυστρία: Τον Σεπτέμβριο, ΑυστρίαΤο ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας (FPO) αναδείχθηκε νικητής μετά τις βουλευτικές εκλογές της χώρας. Ενώ το FPO κέρδισε τις περισσότερες ψήφους, δεν κέρδισε με αρκετά μεγάλο περιθώριο για να κυβερνήσει μόνο του. Οι συνομιλίες για τον συνασπισμό θα συνεχιστούν και το νέο έτος καθώς τα τρία κεντρώα κόμματα βρίσκονται υπό πίεση να καταλήξουν σε συμφωνία, με κανένα από τα κόμματα να μην θέλει να ενώσει τα χέρια με το FPO.

Μποτσουάνα: Τον Νοέμβριο, Ντούμα Μπόκο ανακηρύχθηκε νικητής των εκλογών έναντι του νυν προέδρου Μοκγκουέτσι Μασίσι σε μια σεισμική αλλαγή που τερμάτισε τα 58 χρόνια στην εξουσία του κυβερνώντος κόμματος από την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία το 1960.

Μπουτάν: Tshering Tobgay επέστρεψε ως πρωθυπουργός, με το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (PDP) να κερδίζει τις περισσότερες έδρες στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Μπουτάν τον Ιανουάριο και να νικάει τον Druk Nyamrup Tshogpa (DNT).

Ισλανδία: Τον Δεκέμβριο, η κεντροαριστερή Σοσιαλδημοκρατική Συμμαχία της Ισλανδίας κέρδισε τις περισσότερες ψήφους στις πρόωρες εκλογές που προκλήθηκαν από την κατάρρευση του συνασπισμού στην εξουσία τα τελευταία επτά χρόνια. Η Kristrun Frostadottir ανέλαβε το ρόλο της ως πρωθυπουργός στις 21 Δεκεμβρίου. Νωρίτερα, τον Ιούνιο, η Halla Tómasdóttir εξελέγη πρόεδρος της Ισλανδίας, νικώντας τον υφιστάμενο Gudni Johannesson με 55 τοις εκατό των ψήφων.

Ινδονησία: Ο πρώην στρατηγός, Prabowo Subianto, έγινε πρόεδρος της τρίτης πολυπληθέστερης χώρας στον κόσμο, με αντιπρόεδρο τον Gibran Rakabuming Raka, γιο του πρώην προέδρου Joko Widodo.

Ιράν: Μασούντ Πεζεσκιάν κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του Ιουλίου. Μεταρρυθμιστής, ο Pezeshkian ανέλαβε το ρόλο του προέδρου εν μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου που διεξάγεται από το Ισραήλ στην Παλαιστίνη και των επιπτώσεών του στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, και μετά τον θάνατο του πρώην προέδρου Ebrahim Raisi.

Μεξικό: Claudia Sheinbaumεπιστήμονας του κλίματος και πρώην δήμαρχος της Πόλης του Μεξικού, έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Μεξικού μετά από μια συντριπτική νίκη τον Ιούνιο, αναλαμβάνοντας τον ηγέτη του κόμματός της Morena, Andres Manuel Lopez Obrador.

Πορτογαλία: Τον Μάρτιο, μια κεντροδεξιά συμμαχία υπό την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος κέρδισε τις γενικές εκλογές της Πορτογαλίας με μικρή διαφορά και σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας. Ο σκληρός-δεξιός Το κόμμα Chega έκανε σημαντικά κέρδη και απαίτησε μια θέση στο υπουργικό συμβούλιοαλλά η κεντροδεξιά συμμαχία σχημάτισε υπουργικό συμβούλιο χωρίς αυτούς.

Σενεγάλη: Τον Μάρτιο, υποψήφιος της αντιπολίτευσης Μπασίρου Diomaye Faye κέρδισε το 54 τοις εκατό των ψήφων στις προεδρικές εκλογές. Η νίκη του ήρθε μόλις 10 μέρες μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή.

Σρι Λάνκα: Τον Νοέμβριο, Anura Kumara Dissanayake’s ο αριστερός συνασπισμός πέτυχε μια συντριπτική νίκη στις πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές, δίνοντας στον αυτοαποκαλούμενο μαρξιστή ηγέτη μια ισχυρή εντολή για την καταπολέμηση της φτώχειας και της διαφθοράς στο έθνος που έχει πληγεί από την κρίση.

Τουβαλού: Ο πρώην γενικός εισαγγελέας, Flat Teoδιορίστηκε νέος πρωθυπουργός μετά τις γενικές εκλογές που απομάκρυναν τον ηγέτη του νησιού που ήταν υπέρ της Ταϊβάν. Η ανάδειξη του Τεό στην πρωθυπουργία ήρθε αφού ο προκάτοχός του που ήταν υπέρ της Ταϊβάν, Καουζέα Νατάνο, έχασε την έδρα του στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου.

Ηνωμένο Βασίλειο: Στη χαμηλότερη προσέλευση των ψηφοφόρων των τελευταίων 20 ετών, οι ψηφοφόροι του Ηνωμένου Βασιλείου έκλεισε 14 χρόνια του Συντηρητικού Κόμματος σε πρόωρες εκλογές που έφεραν τον Keir Starmer και το Εργατικό Κόμμα πίσω στην Downing Street.

Εν μέσω οικονομικής κρίσης και υγειονομικής κρίσης, υπήρξε μια έκρηξη στη στήριξη του λαϊκιστικού δεξιού κόμματος Reform UK.

Ηνωμένες Πολιτείες: Ντόναλντ Τραμπ αναδείχθηκε νικήτρια τον Νοέμβριο αφού νίκησε την Καμάλα Χάρις στο Εκλογικό Κολλέγιο με άνετη διαφορά, καθώς πολλές πολιτείες που ψήφιζαν προηγουμένως Δημοκρατικούς έπεσαν στα χέρια των Ρεπουμπλικανών.

Αφαιρεμένοι αρχηγοί:

Μπαγκλαντές: Η Σεΐχη Χασίνα επανεξελέγη τον Ιανουάριο του 2024 για την πέμπτη θητεία της ως πρωθυπουργός. Τον Ιούνιο, ξέσπασαν διαμαρτυρίες ενάντια σε μια πολιτική ποσοστώσεων που γρήγορα επεκτάθηκε σε ένα κίνημα ενάντια στην ολοένα και πιο αυταρχική διακυβέρνησή της. Μετά από μέρες θανατηφόρων συγκρούσεων μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας, η Χασίνα παραιτήθηκε και κατέφυγε στην Ινδία στις αρχές Αυγούστου. Τουλάχιστον 280 άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες τραυματίστηκαν.

Ο νομπελίστας Muhammad Yunus διορίστηκε επικεφαλής μιας προσωρινής κυβέρνησης μέχρι τη διεξαγωγή των εκλογών.

Συρία: Ο Μπασάρ αλ Άσαντ διεξήγαγε βουλευτικές εκλογές τον Ιούλιο, στις οποίες και οι 250 έδρες πήγαν στο Μπααθιστικό κόμμα του. Αλλά πέντε μήνες αργότερα, έμεινε εκτός εξουσίας. Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης κατέλαβαν τη Δαμασκό τα ξημερώματα της 8ης Δεκεμβρίου μετά από μια αστραπιαία επίθεση, τερματίζοντας την 50χρονη βασιλεία της οικογένειας αλ Άσαντ σε μια αιφνιδιαστική επίθεση.

Ένας 13χρονος εμφύλιος πόλεμος στον οποίο εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν, χιλιάδες εξαφανίστηκαν και έξι εκατομμύρια εγκατέλειψαν τη χώρα τελικά έλαβε τέλος.

Η επίθεση υπό την ηγεσία της Hayat Tahrir al-Sham (HTS) και του αρχηγού της Ahmed al-Sharaa, γνωστό ως Abu Mohammed al-Julani, εγκατέστησε μια προσωρινή διοίκηση που θα δημιουργήσει το νέο σύνταγμα και μια νέα κυβέρνηση.