Τα στενά παπούτσια του Στέφανος, οι άκαρδοι σύντροφοι, τα μπουζούκια της Θεοδώρας κι ένας πασάς να βρίσκεται
Δυο έγνοιες έχει η υφήλιος αυτό το Σαββατοκύριακο, ισοδύναμες μπορώ να πω: Αν θα νικήσει ο Τραμπ στην Αμερική κι αν ο Κασσελάκης θα μαζέψει κόσμο στις κάλπες για να κάνει την ανατροπή. Η αγωνία στα ύψη, η ανάσα κομμένη, οι στιγμές δραματικές. Όχι για τον Τραμπ, να εξηγούμαι, αυτός ξέρει τα κόλπα αν χάσει, τον άλλον, τον Στέφανος σκέφτομαι. Που τον βλέπω να περιφέρει μαραζωμένος την τσουρουφλισμένη του γοητεία ένθεν κακείθεν και φως να μην βλέπει. Κι ας πετάει μερικά κοκορίστικα κάθε τόσο αναζητώντας εις μάτην την χαμένη ορμή του και τον τίτλο του ταλαντούχου και φέρελπι νέου, που θα έσωζε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μα, τι κρίμα. Διότι έχει χάσει ο άνθρωπος το στυλ του, είναι έξω από τα νερά του. Πού είναι η εποχή που τον λάτρευαν τα πρωινάδικα -κι αυτός εκείνα- το θυμικό ανέβαινε και το κοντέρ έγραφε ταχύτητες μεγάλες. Πού είναι η περίφημη πορεία προς το λαό – βλέπε κρουαζιέρα με τον ναύαρχο, καταδρομή με τα τρακτέρ, αναβάσεις και καταβάσεις της χώρας, ταξίδια αναψυχής και εργασίας ομού μετά των συντρόφων, που τους φιλοξένησε και στο σπίτι του και τώρα του γύρισαν την πλάτη οι άκαρδοι. Και πού είναι εκείνη η λάμψη της χρυσόσκονης, που αφθόνως σκόρπιζε στο πέρασμά του, λίγο από χολιγουντιανό παραμύθι στο μίζερο κομματικό σκηνικό της ναυαγισμένης, πρώην πλέον αντιπολίτευσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Στενά τα παπούτσια του νέου ρόλου κι αδύνατον να μπει ο έρημος στο καλούπι του σοβαρού, του έγκριτου, του αξιόπιστου ηγέτη, που του φόρεσαν.
Και να έχει ξεμείνει με την Θεοδώρα -διόλου περίεργο, τα ίδια μυαλά κουβαλάνε- που τώρα της φταίνε και τα μπουζούκια! Δηλαδή μανδάμ, αν σας έδιναν το Ηρώδειο για το συνέδριο, που όσο να πεις, κάθε τρεις και λίγο στενάζουν οι πέτρες του από το μπουζούκι και ντρουγκου ντρουγκ βαρούν τα τέλια, τι θα έλεγες; Δεν καταδεχόμαστε εμείς τέτοια κέντρα λαϊκής διασκέδασης, που πάνε και τραγουδούν κάτι τριτοτέταρτοι; (Εδώ που τα λέμε, θα είχε και λίγο δίκιο…).
Αλλά δεν κάνει το ράσο τον παπά ως γνωστόν, η νίκη αν είναι να ΄ρθει θε να ρθει, κι όχι για λόγους τύχης αλλά καταμέτρησης. Εξάλλου, οφείλω να το ομολογήσω με νέες ιδέες κατεβαίνει ο έκπτωτος και «μη» υποψήφιος πρόεδρος στο συνέδριο υποσχόμενος ένα κόμμα πιο business friendly κατά τα λεγόμενα του. Δικό του ή όχι, άγνωστο αλλά νέος άνθρωπος είναι, αφού αποφάσισε, ότι τώρα θα κάνει αυτήν την δουλειά, ότι θα γίνει δηλαδή με το ζόρι πολιτικός, θα φτιάχνει και κόμματα. Τόσο απλά. «Τα μικρά μυαλά έχουν μικρές έγνοιες. Τα μεγάλα μυαλά δεν έχουν χρόνο για έγνοιες», όπως έλεγε και ένας φιλόσοφος.
Σημειώνοντας εξάλλου, την εξαφάνιση Πολάκη, εκ της οποίας πολλά στερητικά καταγράφονται εσχάτως μεταξύ των θαυμαστών του, την θέση αυτού όσον αφορά τις καινοτόμες ιδέες έχει καταλάβει επαξίως, τολμώ να πω, ο Απόστολος Γκλέτσος -εκείνη με τις σεξομετανάστριες δεν έχει ταίρι- χτυπώντας και τον Στέφανος εκεί που πονάει. Στα πρωινά περάσματα από τα κανάλια που έχουν ξεμείνει από πελάτες.
Τούτων δοθέντων οψόμεθα εις Φιλίππους για τους αντιπάλους, προσωπικώς όμως να κλείσω με ένα ευχάριστο. Εσείς είδατε το νέο κτήριο της ΑΑΔΕ; Θαμπώθηκα! Σχεδιασμός, άνεση, μεγαλεία! Ξέρω επιτέλους αγαπητοί μου, πού πάνε τα λεφτά, που πληρώνω κάθε μήνα και γονατίζει ο προϋπολογισμός μου. Και είμαι τόσο, μα τόσο ευχαριστημένη! Σαν εκείνους, που εύχονταν στον πολυχρονεμένο πασά να τους κόβει χρόνια και να του δίνει μέρες…
Διαβάστε επίσης:
Καλαμάτα: Γυναίκα βρέθηκε απανθρακωμένη στο διαμέρισμά της
Πράσινα τιμολόγια Νοεμβρίου: Η ΕΛΙΝ η φθηνότερη με 11,6 λεπτά/κιλοβατώρα- Οι τιμές όλων των παρόχων
Τα στενά παπούτσια του Στέφανος, οι άκαρδοι σύντροφοι, τα μπουζούκια της Θεοδώρας κι ένας πασάς να βρίσκεται | Ρεπορτάζ και ειδήσεις για την Οικονομία, τις Επιχειρήσεις, το Χρηματιστήριο, την Πολιτική
