Θεόδωρος Λιβάνιος De Eleusis, De Grèce
Για να δούμε αν ο υπουργός Εσωτερικών θα επιτρέψει την κοροϊδία από την τέως βασιλική οικογένεια.
Τους είπαν να επιλέξουν επίθετο, διαλέγουν «De Grèce», επειδή τα βλαχάκια εκεί στα Βαλκάνια δεν θα καταλάβουν ότι σημαίνει «Της Ελλάδος». Η απόφαση βρίσκεται τυπικά στα χέρια του Θεόδωρου Λιβάνιου, ο οποίος θα κληθεί να υπογράψει την απόφαση για ανάκτηση της ιθαγένειας των δέκα τέως.
Στην πραγματικότητα η απόφαση βρίσκεται στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη, που έχει το δίλημμα αν θα συνεχίσει το έργο του πρωθυπουργού πατρός του. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε βρει άδικη, «unfair» τη στάση της Ελληνικής Δημοκρατίας απέναντι στους κηφήνες που εγκαταστάθηκαν ως De Danemark, έζησαν με δώρα, σε βάρος του ελληνικού λαού και ζημίωσαν τη χώρα με πολλούς τρόπους επί 104 χρόνια. Ο γιος πρωθυπουργός θα αποφασίσει τώρα αν θα τους χαρίσει την αίγλη, να στέκονται ως «Της Ελλάδος» απέναντι στους ανθρώπους που αποκαλούν υπηκόους τους.
Το πόσο ηλίθιους θεωρούν τους υπηκόους, τον υπουργό Εσωτερικών, Θεόδωρο De Eleusis και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Conte de Tinos, φαίνεται από το βασικό επιχείρημα της απόρριψης του «Γλύξμπουργκ» ως επιθέτου. Είπε το πριγκιπόπουλο ότι αυτό δεν είναι όνομα: «Είναι μια καταγωγή της οικογένειας, είναι ένα από τα κάστρα της οικογένειας». Δηλαδή το τοπωνύμιο από χωριό της Δανίας δεν του αρέσει αλλά το τοπωνύμιο όπου αναφέρεται ολόκληρη η χώρα, του αρέσει.
Στην επιχειρηματολογία που κυκλοφορεί στα μέσα ενημέρωσης υπάρχει και το πολύ ύπουλο «καθένας είναι αυτό που αισθάνεται», «καθένας είναι αυτό που δηλώνει». Και ανασύρονται όσα λέγονται για την αναγνώριση ταυτότητας φύλου. Αφού νιώθει πρίγκηπας της Ελλάδος, αφού δηλώνει πρίγκηπας της Ελλάδος, οφείλουμε να τον αποδεχτούμε ως πρίγκηπα της Ελλάδος. Με αυτό το άλμα λογικής, οποιαδήποτε γυναίκα μπορεί να νιώθει και να δηλώνει καρδινάλιος, οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να νιώθει να και δηλώνει Δήμαρχος Αθηναίων, οποιοσδήποτε αθλητής μπορεί να νιώθει να δηλώνει ολυμπιονίκης και πάει λέγοντας. Δηλαδή πλευρίζουν το ζήτημα από όλες τις πιθανές πλευρές.
Μπορεί άραγε ο Θεόδωρος Λιβάνιος να πάρει θέση και να αρνηθεί το επίθετο των νοσταλγών του στέμματος; Θα επικαλεστούν ορισμένοι το προηγούμενο του θείου Μισέλ ντε Γκρες. Εντούτοις υπάρχει διαφορά. Ο συγγραφέας ντε Γκρες παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του στο θρόνο από τη δεκαετία του ’60, για να νυμφευτεί την αγαπημένη του. Αντίθετα ο Παύλος και η οικογένειά του περιφέρονται στον πλανήτη ως διάδοχοι, κάνουν φιέστες επί ελληνικού εδάφους και αν επισήμως έχουν το επίθετο Της Ελλάδος, έστω στα γαλλικά, στα ενισχύσουν το ρόλο τους ως τέτοιοι.
Για όσους λένε ότι δεν μπορούμε να ακυρώσουμε την Ιστορία της χώρας που είχε βασιλείς, έστω ξενόφερτους, έστω τεμπελχανάδες, έστω ζημιογόνους, μπορούμε να αντιτάξουμε ένα υγιές μέλλον. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χάρισε εθνικά κειμήλια με συμβολαιογραφική πράξη, χάρισε σε εννέα κοντέινερ, με 1.104 κιβώτια και βάρος 32 τόνους κειμήλια. Έγιναν λάθη, όπως για παράδειγμα ο προσδιορισμός φόρου, ο οποίος χαρίστηκε αλλά χάρη στο προσδιορισμό η περιουσία φάνηκε να είναι ιδιωτική ενώ ήταν εθνική.
Ας σταματήσουν εδώ τα λάθη και η κοροϊδία. Η Ελλάδα δεν τους έχει ανάγκη. La Grèce n’en a pas besoin. Με εξαίρεση τους μίζερους εκείνους που θέλουν λίγη λάμψη από κοσμική ζωή.
Για να δούμε αν ο υπουργός Εσωτερικών θα επιτρέψει την κοροϊδία από την τέως βασιλική οικογένεια.
Τους είπαν να επιλέξουν επίθετο, διαλέγουν «De Grèce», επειδή τα βλαχάκια εκεί στα Βαλκάνια δεν θα καταλάβουν ότι σημαίνει «Της Ελλάδος». Η απόφαση βρίσκεται τυπικά στα χέρια του Θεόδωρου Λιβάνιου, ο οποίος θα κληθεί να υπογράψει την απόφαση για ανάκτηση της ιθαγένειας των δέκα τέως.
Στην πραγματικότητα η απόφαση βρίσκεται στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη, που έχει το δίλημμα αν θα συνεχίσει το έργο του πρωθυπουργού πατρός του. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε βρει άδικη, «unfair» τη στάση της Ελληνικής Δημοκρατίας απέναντι στους κηφήνες που εγκαταστάθηκαν ως De Danemark, έζησαν με δώρα, σε βάρος του ελληνικού λαού και ζημίωσαν τη χώρα με πολλούς τρόπους επί 104 χρόνια. Ο γιος πρωθυπουργός θα αποφασίσει τώρα αν θα τους χαρίσει την αίγλη, να στέκονται ως «Της Ελλάδος» απέναντι στους ανθρώπους που αποκαλούν υπηκόους τους.
Το πόσο ηλίθιους θεωρούν τους υπηκόους, τον υπουργό Εσωτερικών, Θεόδωρο De Eleusis και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Conte de Tinos, φαίνεται από το βασικό επιχείρημα της απόρριψης του «Γλύξμπουργκ» ως επιθέτου. Είπε το πριγκιπόπουλο ότι αυτό δεν είναι όνομα: «Είναι μια καταγωγή της οικογένειας, είναι ένα από τα κάστρα της οικογένειας». Δηλαδή το τοπωνύμιο από χωριό της Δανίας δεν του αρέσει αλλά το τοπωνύμιο όπου αναφέρεται ολόκληρη η χώρα, του αρέσει.
Στην επιχειρηματολογία που κυκλοφορεί στα μέσα ενημέρωσης υπάρχει και το πολύ ύπουλο «καθένας είναι αυτό που αισθάνεται», «καθένας είναι αυτό που δηλώνει». Και ανασύρονται όσα λέγονται για την αναγνώριση ταυτότητας φύλου. Αφού νιώθει πρίγκηπας της Ελλάδος, αφού δηλώνει πρίγκηπας της Ελλάδος, οφείλουμε να τον αποδεχτούμε ως πρίγκηπα της Ελλάδος. Με αυτό το άλμα λογικής, οποιαδήποτε γυναίκα μπορεί να νιώθει και να δηλώνει καρδινάλιος, οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να νιώθει να και δηλώνει Δήμαρχος Αθηναίων, οποιοσδήποτε αθλητής μπορεί να νιώθει να δηλώνει ολυμπιονίκης και πάει λέγοντας. Δηλαδή πλευρίζουν το ζήτημα από όλες τις πιθανές πλευρές.
Μπορεί άραγε ο Θεόδωρος Λιβάνιος να πάρει θέση και να αρνηθεί το επίθετο των νοσταλγών του στέμματος; Θα επικαλεστούν ορισμένοι το προηγούμενο του θείου Μισέλ ντε Γκρες. Εντούτοις υπάρχει διαφορά. Ο συγγραφέας ντε Γκρες παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του στο θρόνο από τη δεκαετία του ’60, για να νυμφευτεί την αγαπημένη του. Αντίθετα ο Παύλος και η οικογένειά του περιφέρονται στον πλανήτη ως διάδοχοι, κάνουν φιέστες επί ελληνικού εδάφους και αν επισήμως έχουν το επίθετο Της Ελλάδος, έστω στα γαλλικά, στα ενισχύσουν το ρόλο τους ως τέτοιοι.
Για όσους λένε ότι δεν μπορούμε να ακυρώσουμε την Ιστορία της χώρας που είχε βασιλείς, έστω ξενόφερτους, έστω τεμπελχανάδες, έστω ζημιογόνους, μπορούμε να αντιτάξουμε ένα υγιές μέλλον. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χάρισε εθνικά κειμήλια με συμβολαιογραφική πράξη, χάρισε σε εννέα κοντέινερ, με 1.104 κιβώτια και βάρος 32 τόνους κειμήλια. Έγιναν λάθη, όπως για παράδειγμα ο προσδιορισμός φόρου, ο οποίος χαρίστηκε αλλά χάρη στο προσδιορισμό η περιουσία φάνηκε να είναι ιδιωτική ενώ ήταν εθνική.
Ας σταματήσουν εδώ τα λάθη και η κοροϊδία. Η Ελλάδα δεν τους έχει ανάγκη. La Grèce n’en a pas besoin. Με εξαίρεση τους μίζερους εκείνους που θέλουν λίγη λάμψη από κοσμική ζωή.
