Τι σημαίνει για Ευρώπη και Ελλάδα ο «πόλεμος» των… άκρων στη Γαλλία και τι φοβάται ο Μητσοτάκης

Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών στη Γαλλία ήταν αναμενόμενα, με την πρωτιά της Λεπέν, τη δεύτερη θέση στον συνασπισμό των αριστερών και σοσιαλιστικών δυνάμεων και την ήττα του κόμματος του Μακρόν, το οποίο βρέθηκε στην τρίτη θέση.

Την προσεχή Κυριακή θα κριθούν όλα και είναι πολύ πιθανό το σενάριο του αντι-Λεπενικού μπλοκ να οδηγήσει σε συγκατοίκηση του Μακρόν με πρωθυπουργό, ο οποίος θα προέρχεται από τον αριστερό χώρο. Μπροστά στον κίνδυνο επικράτησης του κόμματος της Λεπέν, που θα φέρει στην εξουσία ως πρωθυπουργό τον εκλεκτό της Μπαρντελά,  συνασπίζονται όλοι οι υπόλοιποι. Επί της ουσίας, η κατάσταση στη Γαλλία θυμίζει το “πάρε τον εναν και βάρα τον άλλον”! 

Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης

Ο Μακρόν “πλήρωσε” την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, τη σκληρή γραμμή για την εφαρμογή μεγάλων αλλαγών που… χάλασαν την ησυχία σε πολλούς και έτσι το εκλογικό σώμα τον τιμώρησε.

Από την άλλη πλευρά, το κόμμα της Λεπέν “πατάει” πάνω στις ανατροπές που συντελούνται στη γαλλική κοινωνία, λόγω του… συνωστισμού εκατομμυρίων μεταναστών, τους οποίους ένα σημαντικό τμήμα της γαλλικής κοινωνίας βλέπει ως απειλή. Ο Μακρόν κρατάει τα… μπόσικα μέχρι το 2027, οπότε θα έχουμε τις προεδρικές εκλογές και επί της ουσίας θα στηρίξει τώρα έναν αριστερό για πρωθυπουργό, προκειμένου να επιδιώξει υποστήριξη το 2027 για να επανεκλεγεί.

Η ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών στη Γαλλία με τον “πόλεμο” των… άκρων, δεν αποτελεί και την καλύτερη εξέλιξη για την Ευρώπη. Πρέπει να περιμένουμε προβλήματα στη λήψη αποφάσεων, θα ανακατευτεί πολύ το πράγμα και βέβαια, όλη η Ευρώπη, θα περιμένει να δει τι θα γίνει το Νοέμβριο στις ΗΠΑ, όπου ο Μπάιντεν έχασε πόντους από την παρουσία του στο ντιμπέιτ με τον Τραμπ. Βέβαια, υπάρχει και το σενάριο που θέλει τον Μπάιντεν να εγκαταλείπει τον… αγώνα και να προτείνεται στη θέση του κάποιο άλλο πρόσωπο, με επικρατέστερο την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Καμάλα Χάρις.

Όλα όσα συμβαίνουν σε Ευρώπη και μπορεί να συμβούν στις ΗΠΑ, είναι λογικό να ανησυχούν την ελληνική κυβέρνηση. Ο Μητσοτάκης “έχτισε” ένα μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο, βασιζόμενο στην κυβερνητική αλλαγή στις ΗΠΑ και στην παρουσία του Μακρόν στη Γαλλία, μετά την αποχώρηση της Γερμανίδας κραταιάς κυρίας της Ευρώπης, Άνγκελα Μέρκελ. Η προσωπική σχέση Μακρόν-Μητσοτάκη, αλλά και το εκπληκτικό passing game Μητσοτάκη-Μακρόν-Μπάιντεν-Μπλίνκεν, με φόντο την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία και το ξέσπασμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή, έχουν βοηθήσει την Ελλάδα στην επίτευξη υψηλών στόχων και στην ενίσχυση των “μετοχών” στο γεωπολιτικό παίγνιο. Το μεγάλο ζητούμενο είναι το επίπεδο των σχέσεων ανάμεσα στη Γαλλία του Μακρόν με πρωθυπουργό έναν ακροδεξιό ή έναν αριστερό και στην Ευρώπη.

Η ελληνική κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης φοβούνται μια αλλαγή συσχετισμών στις ΗΠΑ με έναν απρόβλεπτο Τραμπ και μια Γαλλία, η οποία μπορεί να στέλνει είτε ένα ισχυρό ακροδεξιό ή ακροαριστερό μήνυμα. Ο Μητσοτάκης πρέπει να ξαναδεί πολλά πράγματα από μηδενική βάση, πρέπει να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις, οφείλει να μην επαναλάβει λάθη που ενεργοποιούν φυγόκεντρες τάσεις είτε κεντροαριστερών είτε δεξιών ψηφοφόρων. Κακά τα ψέματα, οι αλλαγές στο διεθνές περιβάλλον, μπορεί να μεταβάλλουν και τους συσχετισμούς στο εκλογικό σώμα. Οι τάσεις στο εξωτερικό καταγράφονται, αποκωδικοποιούνται και επιδρούν σε εθνικό επίπεδο, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε χώρας

Η ισχυρή παρουσία Μητσοτάκη στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι είναι ένα μπόνους για τη χώρα, αλλά σε έναν κόσμο ρευστό, όπου πολλά αλλάζουν ή ανατρέπονται. Η χώρα μας εκ των πραγμάτων, μετά από μια πενταετία πολύ βολικών συσχετισμών σε επίπεδο εθνικών συμφερόντων, πρέπει να επεξεργαστεί κάθε εναλλακτικό πλαίσιο αντιμετώπισης… εκτάκτων καταστάσεων. Μια κρίση στην Ευρώπη θα “κοντύνει” τις προσδοκίες για την οικονομία, μπορεί να επιδράσει περαιτέρω αποσταθεροποιητικά για την κυβέρνηση και εν τέλει, η χώρα να μπει σε περιπέτειες, αν υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος.

Άρα, η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης πρέπει να “τρέξουν” τις πολιτικές που σχετίζονται με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων και να δουν περισσότερο σοβαρά τη σχέση της Νέας Δημοκρατίας με την αγορά και την κοινωνία (γκρινιάζει πολύς κόσμος που την είχε ψηφίσει για πάρα πολλά). Αν εμείς δεν κάνουμε σωστά τη… δουλειά, τότε μια ανατροπή στη Γαλλία και άλλη μία στις ΗΠΑ, μπορεί να θέσουν εμπόδια στους εθνικούς στόχους. Αν η κυβέρνηση μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αρχίσει να εξασθενίζει, τότε αυτό δεν θα είναι καλό σημάδι.

Γιατί βλέποντας τι γίνεται στα υπόλοιπα κόμματα, ο Μητσοτάκης έχει μια ιστορική ευθύνη: δεν μπορεί να γίνει η αιτία για να δοθεί η ευκαιρία σε ηγετίσκους να έρθουν στο προσκήνιο και να τρέχουμε, χωρίς να… φτάνουμε! Το 2015 πρέπει να αποτελεί οδηγό για τις επιλογές μας. Ωστόσο, αν υπάρχουν σοβαρά κυβερνητικά λάθη και ο Μητσοτάκης βρεθεί εκτεθειμένος, τότε όλα μπορούν να συμβούν. Και όταν όλα μπορούν να συμβούν, τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας… 

Τέσσερις οι υποψηφιότητες για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – Υποψήφια πρόεδρος και η Μιλένα ΑποστολάκηΥπουργικό συμβούλιο τη Δευτέρα υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη – Τα θέματα που θα συζητηθούνΑπόφαση για εκλογές τον Οκτώβριο στο ΠΑΣΟΚ με υποψηφιότητες Ανδρουλάκη, Δούκα και Γερουλάνου

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google Newsκαι μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις